ارزشگذاری سهام شرکتها
تاریخ دوره: از ۱۸ مهر ۱۴۰۰ مدت دوره: ۲۴ ساعت / یکشنبه و سهشنبه / ۱۷:۰۰ تا ۲۰:۰۰
انصراف و عودت وجه تا یک هفته پیش از آغاز دوره، با کسر ۳۰% از مبلغ ثبتنام و پس از آن، با معرفی فرد جایگزین امکانپذیر است.
ثبت نام این دوره به پایان رسیده است
توضیحات
مقدمه
ارزشگذاری سهام شرکتها عموماً با اهداف متفاوتی همچون ارزشگذاری شرکت برای عرضۀ اولیۀ سهام آن در بورس، معاملۀ عمده یا کنترلی سهام، وثیقهگذاری سهام شرکت و یا مشخص نمودن هدفها و ارزیابی عملکرد بخشهای مختلف شرکتها صورت میپذیرد.
ارزشگذاری یا Valuation، به فرآیند مشخص نمودن و تعیین ارزش حال یک کسب و کار، شرکت یا دارایی خاص گفته میشود. خدمات مربوط به ارزشگذاری یا ارزشیابی شرکتها و کسب و کارها توسط نهادهای حقیقی و حقوقی متفاوتی ارائه میشود که از این جمله میتوان شرکتهای تأمین سرمایه، کارشناسان رسمی دادگستری، شرکتهای مشاوره سرمایهگذاری و … را نام برد.
در حوزههای مختلف علمی، بنا بر کارکرد مفهوم ارزش، تعاریف متفاوتی برای این کلمه وجود دارد. در حوزه مالی و سرمایهگذاری منظور از ارزش، ارزش حال یا به اصطلاح Present Value یک دارایی یا کسب و کار است. این مفهوم از ارزش در علوم مالی و سرمایهگذاری میتواند به معنی ارزش ذاتی، اقتصادی، منصفانه یا ارزش بازار آن دارایی یا کسب و کار باشد که هر کدام از این معانی و مفاهیم بصورت جداگانه و مجزا تعارف خاص خود را دارند.
ارزشگذاری سهام شرکتها از جمله چالشیترین اقدامات اجرایی در حوزه مدیریت سرمایه گذاری و مدیریت سبد داراییهای مالی است. با فرمول دارایی های نقدی گذری بر مدلهای ارزشگذاری علیالخصوص مدلهای تنزیل جریانات نقدی، به این نتیجه مهم دست پیدا خواهیم کرد که ارزش ذاتی شرکت زمانی دستیافتنی خواهد بود که با شناخت از کسب و کار و عملیات و جزئیات ساختار هزینه و درآمد شرکت، استنباط کاملی در خصوص برقراری تعادل پایدار در شرکت حاصل گردد.
تمایز این کارگاه آموزشی با سایر عناوین مشابه آن است که ضمن طرح مدلهای ارزشگذاری و پیشبرد مباحث بر اساس آنها، در بخش عمده مباحث به تحلیل موقعیت و عملکرد شرکت و نیل آن به شرایط پایدار، میپردازد. در صورت برآورد صحیح از شرایط پایدار، انجام ارزشگذاری، نتایج قابل اتکایی به همراه خواهد داشت و تصمیمگیری را برای اتخاذ تصمیم سرمایه گذاری، مقدور خواهد ساخت.
مدیریت بازرگانی Commercial management
مثال : شرکت آلفا در طی دوره گزارش تعداد 6.000 عدد کالا هر یک به مبلغ 2.000 ریال خریداری کرده است که هزینه حمل کل کالاها 2.000 ریال است . مطلوب است محاسبه متوسط سرمایه گذاری در دوره .
مبلغ *تعداد + هزینه حمل
) 2.000 × 6.000 ) + 2.000
= متوسط سرمایه گذاری
کاهش در موجودی ها به علت استفاده از آنها
Usage rate نرخ استفاده
مثال : در شرکتی کلیه کالای خریداری شده ، تعداد 10.000 واحد است که بهای تمام شده هر واحد 500 ریال است . براساس تجربیات نرخ استفاده 6.000 واحد است ، مطلوب است محاسبه متوسط سرمایه گذاری هزینه خرید .
CS => 500 *6.000 = 3.000.000
تعداد مورد نیاز
تعداد سفارس * هزینه سفارش
هزینه کلیه سفارشات در یک دوره
مثال : اگر نرخ استفاده 1.200 واحد در سال باشد هر بار سفارش برابر 10 واحد کالا ارائه اگر هزینه هر سفارش برابر 25 باشد ، هزینه سفارش چقدر است .
با توجه به نرخ هزینه نگهداری و متوسط سرمایه گذاری محاسبه می شود .
h = نرخ هزینه نگهداری
هزینه سرمایه گذاری :
با توجه به نرخ تنزیل و متوسط سرمایه گذاری محاسبه می شود .
هزینه سفارش می تواند شامل :
هزینه حمل و نقل – هزینه های دفتری ارائه سفارش – هزینه قرار دادن کالا در انبار و اگر کالا ماشین آلات تولیدی باشد ، هزینه نیروی کار برای تنظیم ماشین .
هزینه نگهداری شامل :
هزینه انبار – هزینه بیمه و آتش سوزی – ضایعات در انبار – عوارض و مالیات املاک
[ ( 1-t)*( هزینه نگهداری + سفارش + هزینه خرید )] + هزینه سرمایه گذاری
هزینه مالیات شامل :
هزینه خرید ، هزینه سفارش و هزینه نگهداری می باشد .
اگر هزینه خرید 1.000.000 ریال
هزینه سفارش 200.000 ریال
هزینه نگهداری 100.000 ریال
هزینه سرمایه گذاری 600.000 ریال
و نرخ مالیا 10% باشد
مطلوب است محاسبه هزینه کل شرکت
( 90% * 1.300.000) + 600.000
مدیریت دارایی های جاری شامل :
حسابهای دریافتنی – بانک – صندوق – موجودی کالا- پیش پرداخت هزینه ها
موجودی کالا :
- مواد اولیه ( مواد خام )
- کالای در جریان ساخت ( نیمه ساخت )
- کالای ساخته شده
متوسط سرمایه گذاری :
متوسط کلیه ( میانگین کلیه ) سرمایه گذاری انجام شده در دوره تصمیم گیری یا مورد گزارش
تعریف نرخ استفاده :
کاهش در موجودی ها به علت استفاده از آنها
هزینه سفارش :
هزینه کلیه سفارشات در یک دوره
هزینه سفارش :
تعداد سفارش های هزینه هر سفارش
هزینه نگهداری :
باتوجه به نرخ هزینه نگهداری و متوسط سرمایه گذاری محاسبه می شود.
هزینه سرمایه گذاری :
باتوجه به نرخ تنزیل و متوسط سرمایه گذاری محاسبه می شود.
هزینه سفارش می تواند شامل :
هزینه حمل و نقل – هزینه های دفتری ارائه سفارش – هزینه قرار دادن کالا در انبار و اگر کالای ما ماشین آلات تولیدی باشد هزینه نیروی کار برای تنظیم ماشین خریداری شده
هزینه نگهداری شامل :
هزینه انبار – هزینه بیمه یا آتش سوزی باشد ، ضایعات فرمول دارایی های نقدی در انبار – عوارض و مالیات املاک
مدیریت بدهی های کوتاه مدت :
اسناد تجاری تضمین وام باشد . اوراق بهادار شرکت
نکته : حسابهای دریافتنی می تواند وام باشد – وثیقه وام باشد که کم مخاطره است.
با عنوان فاکتورینگ در مدیریت مالی از آن یاد می شود چون فاکتورهای موسسه خریدار وثیقه وام است.
مدیریت سرمایه در گردش :
مدیریت دارایی های جاری و بدهی های جاری شرکت است .
سرمایه در گردش معرف بخشی از دارایی های جاری است که از طریق وام بلند مدت و حقوق صاحبان سهام تامین مالی شده است . سرمایه در گردش را معمولا به دو گروه ناخالص و خالص تقسیم می کنند .
سرمایه در گردش ناخالص :
مجموع کلیه دارایی های جاری است در حالی که سرمایه در گردش خالص تفاوت بین دارایی های جاری و بدهی های جاری است.
سرمایه در گردش خالص :
دارایی های جاری منحای بدهی های جاری
در سطح خاصی از بدهی های جاری هرچه سرمایه در گردش بزرگتر باشد ، نسبت جاری نیز بزرگتر خواهد بود.
تصمیم های مربوط به سرمایه در گردش :
برای ارزیابی در مورد افزایش سرمایه گذاری یا کاهش سرمایه گذاری در موجودی ها ؛ روشی که مورد استفاده قرار می گیرد مبتنی بر پیش بینی متوسط سرمایه گذاری اضافی در سرمایه در گردش ناشی از تصمیم در مورد افزایش سرمایه گذاری در موجودی ها و مقایسه آن با جریان نقدینگی اضافی سالانه
پس از محاسبه متوسط و همچنین جریان نقدی سالانه می توانیم با محاسبه نرخ بازده درونی و مقایسه بازده درونی با بازده مورد انتظار سرمایه گذار تصمیم گیری کنیم . آیا افزایش در سرمایه در گردش مطلوب است یا خیر .
اصل تطابق در مورد تامین مالی :
نیازهای مالی کوتاه مدت را از منابع کوتاه مدت و نیازهای مالی بلندمدت را از منابع بلندمدت تامین می کنیم . ویژه اصل مزبور تطابق و هماهنگی سررسید وام با فاصله زمانی نیاز به منابع مالی است.
کسانی که دارای سرمایه اندک می باشند چطور می توانند در بورس موفق باشند؟
این افراد با مراجعه به صندوق های سرمایه گذاری مشترک که با مطالعه و تجزیه و تحلیل مبادرت به خرید سهام می کنند برای خرید سهام این صندوقها اقدام کنند. درصورتی که انفرادی وارد بازار شوند بازار بورس پر ریسک است . با مبلغ اندک نمی توانند پرتفوی متنوع داشته باشند و در شرایط بحرانی بازار دچار زیان می شوند.
بازار پول : تنها در برگیرنده اعتبارات کوتاه مدت است . بازار پول بازاری برای پول و جایگزین های نزدیک پول است که نهادهای مالی و سایر موسسات برای تامین نقدینگی مورد نیاز به آنها اتکا می کنند .
بازار سرمایه :
بازار اوراق بلندمدت و سهام است.
نهادهای پولی و سرمایه :
نهادهای موجود در بازارهای پول و سرمایه به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند :
1- نهادهایی که به شرکتها ، بخش کشاورزی ؛ دولت و سازندگان واحدهای مسکونی و منابع مالی عرضه می کند . نمونه ای از این نهادها عبارتند از بانکهای تجاری – شرکت های بیمه عمر – صندوق های سرمایه گذاری
2- نهادهایی که برای خرید کالا به مصرف کنندگان منابع مالی عرضه می کنند . بانک های خرد
دو بازار پول و سرمایه ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند زیرا وام دهندگان و وام گیرندگان می توانند یکی از این دو بازار را ترک و وارد بازار دیگر شوند. به خصوص بانک های تجاری بسیار سیال می باشند می توانند بازار پول و بازار سرمایه را باتوجه به هدف نقدینگی و سود آوری به یکدیگر تبدیل کنند.
افراد به دو دلیل پس انداز های خود را در اختیار نهادهای مالی می گذارند :
1- سرمایه گذاری مستقیم مالی برای یک پس انداز کننده کوچک پر هزینه و یا حتی غیر ممکن است .
2- در صورت خرید اوراق بهادار قادر به تنوع بخشیدن سرمایه گذاری و در نتیجه کاهش مخاطره آن نیستند .
از نظر وظایف مدیر مالی درک بازار پول و سرمایه از دو جهت ضرورت دارد :
1- تعادل انتخاب وی بین وام بلند مدت و کوتاه مدت
2- زمان انتشار اوراق بدهی بلندمدت و سهام
نرخ بهره چگونه می تواند بر سرمایه گذاری خارجی تاثیر بگذارد ؟
باتوجه به اینکه سرمایه گذاران تمایل دارند در جایی سرمایه خود را سرمایه گذاری کنند که نرخ سود بالاتری کسب کنند . اگر نرخ بهره در کشوری بالا باشد تمایل دارند در آن کشور سرمایه گذاری کنند.
سیاست های پولی در برنامه تامین مالی شرکت و جریان پس اندازها با دو شاخص ارتباط دارد :
1- خالص وضعیت ذخایر : با کاهش ذخایر نزد بانک مرکزی قدرت اعتبار گیری افزایش می یابد و بالعکس .
2- حجم پول : با کاهش حجم پول در آینده نزدیک شاهد افزایش نرخ بهره خواهیم شد . زیرا پس انداز مردم در شرکت ها کاهش می یابد و بالعکس با افزایش حجم پول نرخ بهره کاهش می یابد زیرا پس انداز مردم و شرکت ها افزایش و در نتیجه مازاد عرضه منابع بر تقاضای منابع کاهش می یابد.
در مورد سیاست های مالی دولت می تواند با در اختیار داشتن منابع مالی وضع مالیات و توانایی وام گیری بالا به راحتی می تواند در هر بازاری بر بخش خصوصی غلبه کند.
نکته : علاوه بر سیاست های مالی و پولی شرایط عمومی اقتصادی نیز بر جریان پس اندازها تاثیر به سزایی دارد . طبق نظریه های اقتصادی در دوره رونق اقتصادی جریان منابع به طرف شرکت ها افزایش می یابد و بالعکس در دوره رکود این جریان کاهش می یابد.
تامین مالی میان مدت و بلند مدت :
عرضه اوراق بهادار به عموم و بانکهای سرمایه گذاری اکثر شرکت هایی که اوراق بهادار خود را به عموم مردم عرضه می کنند از خدمات بانک های سرمایه گذاری استفاده می نمایند. چرا که بانکهای سرمایه گذاری غالبا در عرضه اوراق بهادار تخصص دارند و تماس با خریدار بالقوه برایشان آسانتر است. ابتدا شرکت بانک سرمایه گذاری مورد نظر را انتخاب و با آن بر سر قیمت اوراق بهادار وارد مذاکره شده و اوراق بهادار را به آن می فروشد و بانک سرمایه گذار اوراق بهادار را به بالاترین قیمت ممکن به خریداران می فروشد. گاهی اوقات شرکت اوراق بهاردار را به بانک نمی فروشد بلکه از بانک می خواهد با گرفتن حق الزحمه نقش واسطه را در عرضه اوراق باز کند .
کارمزد حق الزحمه به بانک سرمایه گذاری نیز به دو قسمت تقسیم می گردد:
1- کارمزد تقبل مخاطره
2- کارمزد فروش اوراق
انتشار اوراق بهادار :
بانک سرمایه گذار باید قبل از انتشار اوراق بهادار کلیه اطلاعات مربوط به عملیات شرکت و شرایط مالی آن و نحوه مالکیت اوراق بهادار به وسیله کارکنان و مدیران شرکت و مشکلات حقوقی در این رابطه را در اختیار خریدار بگذارد.
مزایای فروش سهام به بانک سرمایه گذاری :
1- کاهش احتمال از دست دادن کنترل شرکت توسط مالکین اولیه
2- اطلاع دقیق شرکت از صرف چه مقدار هزینه برای بدست آوردن چه مقدار منابع مالی
3- کاهش مدت زمان فروش سهام بدون هیچ مخاطره
اعمال خلافی که سهامداران ، کارگزاران در انتشار اوراق بهادار انجام می دهند :
- نشر اخبار نادرست
- ارائه اطلاعات نادرست توسط شرکت
- اتحاد دو یا چند نفر برای خرید سهام
مزایای عرضه سهام به عموم یا به شکل نامحدود :
- صرفه جویی در وقت و هزینه ثبت دفاتر کمیسیون بورس و مشکلات مربوط به اجرای مقررات کمیسیون
- آسان بودن رسیدن به توافق
- عدم افشای گسترده اطلاعات
معایب عرضه سهام به عموم یا به شکل نامحدود :
- دخالت بیش از حد سرمایه گذاران در امور شرکت
- تلاش سرمایه گذاران برای در اختیار گرفتن کنترل شرکت
- احتمال اینکه قیمت سهام پایین و نرخ بهره بالاتر شود بیشتر است .
- مشکل بودن تامین مالی با حجم زیاد بوسیله این فروش
عوامل موثر برای تصمیم گیری در مورد عرضه سهام به صورت عمومی ( نامحدود ) و یا خصوصی ( محدود )
حجم سهام زیاد بلندمدت- عمومی
حجم سهام کم کوتاه مدت –خصوصی
عوامل موثر برای تصمیم گیری مدیر مالی در عرضه سهام عادی به عموم و عرضه سهام عادی به شکل محدود کدام است.
اندازه و نوع منابع مالی موردنیاز یکی از عوامل موثر بر تصمیم مدیر مالی می باشد. به این معنی که سهام با حجم زیاد و سررسید بلندمدت به شکل عمومی و سهام با حجم کم سررسید کوتاه مدت به شکل خصوصی عرضه می شود.
استراتژی محافظه کارانه و جسورانه در مدیریت سرمایه در گردش شرکتها :
مدیر محافظه کار می کوشد تا در ساختار سرمایه شرکت میزان وامهای کوتاه مدت را به حداقل ممکن برساند . او برای تهیه دارایی های جاری می کوشد تا از وامهای بلندمدت که بهره شناور دارند استفاده کند .
شرکتی که وام های کوتاه مدت را به حداقل می رساند احتمال ریسک ورشکستگی را به شدت کاهش خواهد داد . اگر شرکتی به جای وامهای بلندمدت از وامهای بلند مدت و حقوق صاحبان سهام استفاده کند باعث می شود که هزینه سرمایه آن بیشر شود و نرخ بازده سهامداران شرکت کاهش یابد.
مدیریت جسورانه :
اگر مدیری سیاست جسورانه اتخاذ کند می کوشد تا سطح وامهای کوتاه مدت را به حداکثر برساند و دارایی های جاری خود را از محل این وامها تامین کند . اگر وامهای کوتاه مدت یک شرکت به حداکثر برسند خطر و یا احتمال اینکه شرکت نتواند به موقع آن را پرداخت کند افزایش می یابد.
شرکت هایی که سیاست های محافظه کارانه دارند در اوراق خزانه سرمایه گذاری می کند دارای کمترین ریسک است .
مدیر جسور در اوراق بهادار بازده بیشتر سرمایه گذاری می کند که دارای ریسک نقد شوندگی بالایی هستند مثل سهام
ریسک فرمول دارایی های نقدی های اوراق بهادار در بازارهای پولی :
1- ریسک عدم پرداخت : احتمال اینکه شرکتی که این اوراق را منتشر کرده است در تاریخ سررسید نتواند آن را بازپرداخت نماید .
2- ریسک بهره : اگر کسی اوراق بهادار خود را قبل از سررسید با خود بفروشد . با ریسک نرخ بهره مواجه است ، در زمان های مختلف نرخ بازده بهره متفاوت است و موجب ریسک می شود .
3- ریسک بازار : احتمال اینکه شرکت اوراق بهاداری را که قبلا خریداری کرده است را نتواند در بازار فعال به فروش برساند .
شرایط وام هایی که وثیقه آنها حساب های دریافتنی است :
1- موسسات وام دهند هیچ گونه ریسکی را نمی پذیرند
2- موسسه وام دهند نسبت به پذیرفتن یا نپذیرفتن حسابهای دریافتی وام گیرنده تصمیم گیری می کند .
3- موسسه وام دهند هیچ گونه مسئولیتی در برابر وصول مطالبات ندارند
4- همیشه نرخ بهره وام های تضمینی بیشتر از حداقل بهره بانکی است .
در این وبلاگ صرفا اطلاعات مربوط به دروس رشته مدیریت بازرگانی را مشاهده خواهید نمود .
ترازنامه چیست و چه اطلاعاتی دارد؟ (فرمول مورد استفاده برای ترازنامه)
ترازنامه قسمتی از صورتهای مالی است که داراییها، بدهیها و سهام شرکت را در یک مقطع زمانی مشخص گزارش میکند و مبنایی برای محاسبه نرخ بازده و ارزیابی ساختار سرمایه آن فراهم میکند. ترازنامه یک سند مهم برای سرمایه گذاران و تحلیل گران است. در واقع ترازنامه یک اظهار مالی است که تصویر دقیقی از آنچه که یک شرکت در اختیار دارد و باید بپردازد را نشان میدهد و همچنین مبلغ سرمایه گذاری شده توسط سهام داران را نشان میدهد. ترازنامه در کنار صورت های مالی مهم دیگر مانند صورت سود و زیان و صورت جریان وجوه نقد در انجام تحلیل بنیادی یا محاسبه نسبتهای مالی استفاده میشود.
فرمول مورد استفاده برای ترازنامه:
ترازنامه به معادله حسابداری زیر پایبند است. جاییکه داراییها یک طرف و بدهیها به علاوه حقوق صاحبان سهام از طرف دیگر، ساختار کلی ترازنامه را تشکیل میدهند:
دارایی = بدهی + حقوق صاحبان سهام
یک شرکت باید با وام گرفتن (بدهی) و یا گرفتن پول از سرمایه گذاران (انتشار سهام)، کلیه مواردی که در اختیار دارد (داراییها) را مدیریت کند. به عنوان مثال، اگر شرکتی وام پنج ساله 100 میلیونی از یک بانک دریافت کند، دارایی آن (به طور خاص حساب نقدی) 100 میلیون افزایش مییابد. بدهیهای آن (بطور خاص، حساب بدهی بلند مدت) نیز 100 میلیون افزایش مییابد و تعادل دو طرف را برقرار میکند. اگر شرکت 10 میلیارد از سرمایه گذاران بگیرد، داراییهای آن به همان میزان و حقوق صاحبان سهام آن نیز به مقدار 10 میلیارد افزایش مییابد. کلیه درآمدی که شرکت بیش از هزینههای خود ایجاد میکند به حساب سود سهام سهام داران خواهد رسید. این درآمدها در سمت داراییها نشان داده خواهد شد و به صورت نقدی، سرمایه گذاری ، موجودی یا برخی دارایی دیگر ظاهر میشود.
داراییها، بدهیها و حقوق صاحبان سهام، هر یک از چندین حساب کوچکتر تشکیل شده است که مشخصات مالی یک شرکت را تجزیه و تحلیل میکند. این حسابها از نظر محتوایی متفاوت هستند و همین شرایط بسته به ماهیت معاملات میتوانند پیامدهای متفاوتی داشته باشند. با این حال، به طور گسترده، چند مؤلفه مشترک وجود دارد که احتمالاً سرمایه گذاران با آن روبرو میشوند.
چه چیزی در ترازنامه وجود دارد؟
ترازنامه در واقع یک عکس فوری است که وضعیت مالی یک شرکت را در هر لحظه نشان میدهد. به خودی خود، نمیتواند عملکرد شرکت را طی یک دوره طولانی نشان دهد؛ به همین دلیل است که ترازنامه باید با دورههای قبل مقایسه شود. همچنین باید با مشاغل دیگر در همان صنعت مقایسه شود زیرا صنایع مختلف رویکردهای منحصر به فردی برای تأمین مالی دارند.
تعدادی از نسبتها را میتوان از ترازنامه بدست آورد و به سرمایه گذاران کمک کرد تا درک این موضوع را از نظر سالم و سودآور بودن یک شرکت به دست آورند. این نسبتها میتواند شامل نسبت بدهی به سهام به همراه بسیاری دیگر از نسبتها باشد. صورت سود و زیان و صورت جریان وجوه نقد نیز زمینههای ارزشمندی را برای ارزیابی امور مالی شرکت فراهم میکند.
داراییها
در بخش داراییها، حسابها از بالا به پایین به ترتیب قدرت نقدشوندگی فهرست میشوند؛ یعنی سهولت تبدیل آنها به پول نقد که میتوانند در یک سال یا کمتر به پول نقد تبدیل شوند و داراییهای غیرجاری یا بلندمدت که احتمالا بیشتر از یک سال طول خواهد کشید.
حسابهای داراییهای جاری به شرح زیر است:
وجه نقد متداولترین نوع داراییها هستند و میتواند شامل اسکناس و سپردههای کوتاه مدت و همچنین حسابهای ارز باشند. اوراق بهادار قابل فروش اوراق بهادار بدهی نیز جزئی از دارایی جاری است. حسابهای دریافتنی مربوط به وجهی است که مشتریان به شرکت بدهکار هستند، البته قسمتی از آن به عنوان هزینه مطالبات مشکوک الوصول منظور میشود؛ چون انتظار میرود که بخشی از آن محقق نشوند. موجودی کالایی که برای فروش مدنظر است نیز جزئی از داراییهای جاری است. پیش پرداخت ها نیز شامل آن میشود، چراکه هنوز به هزینه تبدیل نشده و تا زمان محقق شدن جزئی از دارایی است؛ مانند بیمه، قراردادهای تبلیغاتی یا اجاره.
داراییهای بلندمدت شامل موارد زیر است:
سرمایه گذاری های بلندمدت در اوراق بهادار و یا سپردههای بلندمدت بیش از یک سال اعتبار. داراییهای ثابت شامل زمین، ماشین آلات، تجهیزات، ساختمانها و سایر داراییهایی از این قبیل. داراییهای نامشهود شامل داراییهای غیر فیزیکی (اما هنوز هم با ارزش) مانند مالکیت معنوی سرقفلی هستند. به طور کلی، داراییهای نامشهود فقط در صورت تملک در ترازنامه فهرست میشوند.
بدهی
بدهیها پولی است که یک شرکت به اشخاص، بدهکار است. بدهیهای جاری آنهایی هستند که ظرف مدت یک سال باید پرداخت شوند که به ترتیب تاریخ موعد مقرر پرداخت ذکر شدهاند. بدهیهای بلندمدت، مبالغی که باید موعد پرداخت بیش از یک سال داشته باشند.
حسابهای بدهی جاری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تسهیلات بانکی
- بهره قابل پرداخت
- دستمزد قابل پرداخت
- پیشپرداخت مشتری
- سود سهام قابل پرداخت
- حق بیمه پرداختنی
- انواع حسابهای پرداختنی
بدهیهای بلندمدت میتواند شامل موارد زیر باشند:
- بهره و اصل اوراق قرضه صادر شده
- تعهدات صندوق بازنشستگی: پولی که یک شرکت ملزم به ثبت در حساب سنوات کارمندان خود است.
- بدهی معوق مالیاتی: مالیاتهایی که تعهد شدهاند اما در طول یکسال دیگر پرداخت نمیشود.
حقوق صاحبان سهام
در واقع به گرایش سهام داران و صاحبان اصلی شرکت، نسبت به داراییهای خالص شرکت حقوق صاحبان سهام (سرمایه) میگویند. حقوق صاحبان سهام منافع مالکین شرکت را در داراییهای شرکت که پس از کسر بدهیهای آن شرکت بدست آمده است، نشان میدهد.
در ترازنامه شرکت، حقوق صاحبان سهام در واقع منافع صاحبان اصلی موسسه را نمایان میکند. در علم حسابداری و مدیریت، حقوق صاحبان سهام، اهدافی چون تعیین سرمایه قانونی و ثبت شده، تعیین منابع سرمایه شرکت و تعیین سود سهامی که میتواند بین صاحبان سهام توزیع شود را نمایان میکند. در شرکتهای سهامی، حقوق صاحبان سهام مواردی مثل سهام سرمایه، سود و زیان انباشته، کسر سهام و اندوختههای شرکت را شامل میشود.
محدودیت های ترازنامه
ترازنامه اطلاعات ارزشمندی برای سرمایهگذاران و تحلیل گران است. با این حال، اشکالاتی نیز دارد.
از آنجا که ترازنامه فقط یک عکس در زمان معین است، فقط میتواند از تفاوت یک نقطه در همان زمان و یک نقطه واحد دیگر در زمان گذشته استفاده کند. از آنجا که این ایستایی یک نوع محدودیت به وجود میآورد، بسیاری از نسبتهای مالی به صورتهای دیگر مالی از قبیل صورت سود و زیان و صورت جریان گردش وجه نقد میپردازد.
سیستمهای حسابداری مختلف و روشهای استهلاک و نیز موجودی انبار ارقام درج شده در ترازنامه را تغییر میدهند. به همین دلیل ، مدیران توانایی بازی کردن با اعداد را برای مطلوب جلوه دادن عملکرد شرکت را خواهند داشت. بنابراین حسابرسان و استفاده کنندگان سعی میکنند از یادداشتهای همراه ترازنامه بهره ببرند.
انواع دارایی در حسابداری چیست
در این مقاله اطلاعات جامعی درباره انواع دارایی در حسابداری ارائه شده است و شما در انتهای این مقاله اطلاعات کافی در مودر دارایی ثابت ، دارایی جاری ، داریی مشهود ، استهلاک پذیر، استهلاک ناپذیر و انواع دارایی در ترازنامه و مفاهیمی در این حوزه بدست خواهید آورد. اگر برای انجام امور مالی و حسابداری به دنبال مرکزی معتبر هستید میتوانید از خدمات تخصصی حسابداری و مالیاتی شرکت حسابداری آریا تهران بهره مند شوید.
تعریف دارایی
در ابتدای این مقاله تصمیم گرفتیم شما را با تعریف دارایی آشنا کنیم تا در انتهای این مقاله بتوانید مفهوم دارایی را متوجه شوید و درک گسترده تری از انواع دارایی پیدا کنید و پاسخ جامعی از دارایی چیست داشته باشید.
بر اساس استاندارد های حسابدارید تعریف دارایی عبار است از:
همه اموال و منابع اقتصادی که در معاملات اقتصادی کسب میشوند و یا به بیان ساده تر در عملیات اقتصادی و مالی یک سری منابع اقتصادی به مالکیت واحد تجاری در میاید که بر حسب فاکتور پول مورد سنجش قرار میگیرند و به آن دارایی گفته میشود.
برای مثال میتوان از پول نقد، موجودی کالا، زمین ، ساختمان، ماشین الات، اسبغاب و اثاثیه اداری و اوراق بهادار نمونه هایی از دارایی در حسابداری هستند.
دارایی به انگلیسی Asset میباشد و در واقع منابعی میباشند که دارای ارزش اقتصادی هستند. در ادامه مقاله شما را با انواع دارایی آشنا میکنیم و تعریف دارایی و بدهی را به زبان ساده به شما توضیح میدهیم.
انواع دارایی در حسابداری
برای اینکه بدانیم انواع دارایی در حسابداری چیست ابتدا لازم است با تعریف دارایی آشنا شویم.
دارایی یا Asset به منابعی اطلاق می شود که دارای ارزش اقتصادی هستند و شرکت یا افراد از آنها منفعت می برند و در آینده می توانند ایجاد درآمد کنند.
دارایی ها در ترازنامه به ثبت می رسند و ستون سمت راست ترازنامه مربوط به دارایی های شرکت و سمت چپ مختص بدهی ها است.
معرفی انواع دارایی در حسابداری
ویژگی دارایی ها در حسابداری
دارایی ها دارای سه ویژگی هستند که به تفکیک به توضیح هر کدام می پردازیم.
منبع، طبق تعریف دارایی، دارایی ها منابعی هستند که در آینده برای شرکت منفعت اقتصادی دارند.
ارزش اقتصادی، دارایی ها ارزش اقتصادی دارند، به عبارتی دیگر دارایی ها قابلیت مبادله شدن دارند و میتوانند خرید و فروش شوند.
مالکیت، دارایی ها مالکیت دارند بدین معنا که می توانند به وجه نقد یا و یا معادل های آن تبدیل شوند.
طبقه بندی انواع دارایی
اکنون می خواهیم انواع دارایی از منظر حسابداری را بررسی کنیم تا انواع دارایی در حسابداری را بشناسید. دارایی ها به طور کلی به سه روش طبقه بندی می شوند :
طبقه بندی براساس سهولت تبدیل آنها به پول
طبقه بندی براساس وجود فیزیکی و ملموس آنها
طبقه بندی براساس روش استفاده یا به عبارتی هدف از فعالیت تجاری آنها
انواع دارایی در حسابداری بر مبنای وجود فیزیکی
دارایی ها بر مبنای وجود فیزیکی به دو دسته ی مشهود (ملموس) و غیر مشهود تقسیم بندی می شوند. در این قسمت انواع دارایی ها را بر مبنای فیزکی طبقه بندی کرده ایم تا به راحتی با ویژگی های خاص هرکدام آشنا شوید.
معرفی انواع دارایی در حسابداری بر مبنای وجود فیزیکی
دارایی مشهود یا Tangible Asset
همانطور که از نام دارایی های مشهود برمی آید دارایی های مشهود دارایی هایی هستند به صورت فیزیکی قابل دیدن یا لمس کردن هستند.
دارایی های مشهود به دو دسته ی جاری و ثابت تقسیم بندی می شوند.
دارایی های ثابت مشهود مانند زمین، ساختمان ها، ماشین آلات و… که به اسم اموال نیز معرفی می شوند. این دارایی ها اغلب تضمین کننده ی بقا و قدرت شرکت را دارند.
بنابراین حفاظت از آنها یکی از اصلی ترین و مهم ترین وظایف بخش حسابداری یک شرکت است.
دارایی جاری مشهود به اقلامی مانند لیست کالاهای موجود اطلاق می شود. همچنین دارایی های ثابت مشهود خود دارای سه نوع هستند که به توضیح و توصیف هر یک می پردازیم.
دارایی استهلاک پذیر
دارایی های استهلاک پذیر دسته ای از دارایی فرمول دارایی های نقدی های مشهود هستند که در طی زمان، پس از طی کردن عمر مفید خود دچار استهلاک می شوند و عمر مفید اقتصادی شان به پایان می رسد.
دارایی استهلاک ناپذیر
دارایی های استهلاک ناپذیر دسته ای از دارایی های مشهود هستند که با گذر زمان دچار استهلاک نمی شوند و در اصطلاح دارای عمر نامحدود هستند. مانند زمین
دارایی نقصان پذیر
دارایی های نقصان پذیر دسته ای از Tangible Asset هستند که قابل استخراج هستند و بر اثر استخراج تهی می شوند.
این دارایی ها پس از استخراج تبدیل به به موجودی مواد یا کالا می شوند. مانند معادن، جنگل ها و… . این دسته از دارایی های مشهود در ترازنامه با نام معادن و ذخایر قید می شوند.
طبق این دسته بندی به اهمیت طول عمر مفید اقتصادی، استفاده در روال عادی عملیات و منابع آتی قابل اندازه گیری در دارایی های ثابت مشهود پی می بریم.
دارایی نامشهود یا Intangible Asset
دارایی های نامشهود دارای ماهیت فیزیکی نیستند و قابل لمس نمی باشند.
دارایی های نامشهود در طبقه بندی دارایی های ثابت قرار می گیرند و اگرچه قابل دیدن نیستند اما سود آتی شرکت را تضمین می کنند.
از مثال های دارایی نامشهود می توان به حق ثبت اختراع، حق چاپ ، سرقفلی، برند و نام تجاری و حق رای و روش منحصر به فرد یک شرکت اشاره کرد.
این دارایی ها می توانند در بازه ی زمانی محدود یا به طور نامحدود در اختیار یک شرکت باشند.
اما چیزی که مبرهن است، آنها راه را برای موفقیت و مطرح بودن شرکت هموار می کنند.
انواع دارایی در حسابداری بر اساس نوع کاربرد دارایی
طبق فرمول دارایی های نقدی این دسته بندی دارایی ها بر اساس عملیات های تجاری به دو دسته ی دارایی های عملیاتی و دارایی های غیر عملی تقسیم می شوند. در ادامه با ما همراه باشید تا با نوع های مختلف داریی در حسابداری بر اساس نوع کاربرد دارایی بیشتر آشنا شوید.
معرفی انواع دارایی در حسابداری بر اساس نوع کاربرد دارایی
دارایی عملیاتی
دارایی های عملیاتی در معاملات روزانه قابل استفاده هستند. در حقیقت دسته ای از دارایی ها که یک شرکت برای تولید محصولات خود و همچنین ارائه خدمات از آنها بهره می برد، دارایی های عملیاتی هستند.
به طور مثال وجه نقد، موجودی انبار و کارخانه، مانده ی حساب های بانکی، تجهیزات و… شامل این دسته از دارایی ها می شوند.
دارایی غیر عملی
پیش تر اشاره کردیم که دارایی های عملیاتی دارایی هایی هستند که در معاملات روزانه استفاده می شوند.
اما دارایی های غیر عملی در معاملات تجاری روزانه جایی ندارند و نقش خود را در برطرف سازی نیازهای آینده ایفا می کنند.
به طور مثال املاک و مستغلاتی که برای ارزش آنها توسط شرکت خریداری شده اند نمونه ای از دارایی های غیر عملی هستند.
انواع دارایی در حسابداری بر اساس قابلیت تبدیل یا همگرایی
انواع دارایی در حسابداری بر اساس قابلیت همگرایی و نقدشوندگی به دو دسته ی جاری و ثابت تقسیم بندی می شوند که در ادامه به معرفی آن ها می پردازیم.
تعریف انواع دارایی در حسابداری بر اساس قابلیت تبدیل یا همگرایی
انواع دارایی ثابت
دارایی های ثابت دارایی هایی هستند که به آسانی تبدیل به وجه نقد نمی شوند، و برای خرید و فروش آنها باید مراحل و مدت زمانی را طی کرد.
دارایی های ثابت با نام های دیگر مانند دارایی غیرجاری، بلند مدت و دارایی های سخت نیز یاد می شوند.
ارزش دارایی های ثابت به مرور کم شده و به جز زمین، دچار استهلاک می شود.
لیست دارایی ثابت
در دارایی های مشهود به دارایی های ثابت نیز اشاره کردیم و آنها را از نظر استهلاک پذیر بودن، استهلاک ناپذیری و نقصان پذیری فرمول دارایی های نقدی مورد بررسی قرار دادیم؛ اکنون از دیدگاه دارایی های ثابت به بررسی آنها می پردازیم.
زمین تنها دارایی استهلاک ناپذیر است.
ساختمان می تواند، انبار، شرکت و یا محل سکونت باشد. از این دارایی برای پوششی جهت نگهداری از ماشین آلات، تجهیزات، محصولات، انجام خدمات و… استفاده می شود. بنابراین تمام فعالیت های شرکت به نوعی وابسته به ساختمان هستند.
ماشین آلات، دستگاه ها یا ابزاری هستند که با نیروی محرکه ی خود به تنهایی یا توسط محرک های دیگر در فعالیت اصلی و خط تولید شرکت دخالت دارند.
این دارایی استفاده ی خدماتی دارد، به طوریکه برای راه اندازی یا تعمیر سایر لوازم و دارایی ها بهره برداری می شوند.
این دارایی از دسته دارایی های غیر مشهود است که به شرکت حق خرید و فروش و استفاده از یک اختراع در مدت زمان معین را می دهد.
علائم تجاری یا برند ها از دارایی های غیر مشهود هستند که نشانه ی یک محصول هستند و می توانند بارِ کیفی داشته باشند.
علائم تجاری یا برند ها از دارایی های غیر مشهود هستند که نشانه ی یک محصول هستند و می توانند بارِ کیفی داشته باشند.
نحوه ثبت انواع دارایی در حسابداری
نحوه ثبت انواع دارایی در حسابداری دارایی ها و بدهی ها در ترازنامه به ثبت می رسند.
دارایی ها در سمت راست ترازنامه و بدهی ها در سمت چپ آن به ثبت می رسند. همچنین برای منظم شدن و دسترسی راحت تر معمولا بخش دارایی خود به طبقه بندی حساب ها مانند حساب های دریافتی، سود حفظ شده و… تفکیک می شود.
همچنین همانطور که میدانید دارایی خود به سه دسته تقسیم می شود و هر کدام از دسته ها شامل دو نوع هستند.
به طور مثال دسته ی وجود فیزیکی به مشهود و غیر مشهود تقسیم می شود.
حال اگر یک شرکت دارایی های غیر مشهود ندارد نیازی به ذکر آنها در ترازنامه ی مالی نیست.
در کنار ترازنامه، شرکت ها صورت حساب های سود و زیان نیز دارند که توضیح آنها در این مقال نمی گنجد.
انواع دارایی در ترازنامه
دارایی های ثابت مشهود در ترازنامه با سر فصل های دارایی های سرمایه ای، دارایی های بلند مدت، دارایی های ثابت یا اموال، ماشین آلات و تجهیزات، عنوان می شوند.
معرفی انواع دارایی در ترازنامه
انواع دارایی جاری
دارایی های ثابت دارایی هایی هستند که می توانند به آسانی تبدیل به وجه نقد شوند. این نوع از دارایی ها به نام فرمول دارایی های نقدی دارایی های نقدی نیز یاد می شوند و نسبت به دارایی های ثابت از طول عمر کوتاه تری برخوردار هستند.
لیست دارایی جاری یا Current Asset
در این قسمت به لیست دارایی های جاری اشاره می کنیم:
وجه نقد اسکناس هایی است که یک شرکت در اختیار دارد و توسط آن می تواند نیازهای اساسی خود را تامین و کالا و خدمات خود را عرضه کند.
شبه نقد جایگزین وجه نقد است و به سپرده های غیردیداری و مدت دار اطلاق می شود
این دسته از سپرده ها توسط شرکت برای بهره برداری از سود سپرده ایجاد می شود.
موادی که در انبار شرکت تحت عنوان مواد اولیه، مواد نیمه آماده یا محصول آماده در مدت زمان مشخص نگهداری می شوند.
به اسنادی که مالک آن می تواند آن را خرید و فروش کند، اطلاق می شود.
بدهی هایی که شرکت های دیگر به شرکت دارند، از جمله دارایی های جاری است.
از دیگر دارایی های جاری می توان به طور مختصر به درآمد های حساب شده، قبض های دریافتی، هزینه های پیش پرداخت شده و… نیز اشاره کرد.
اهمیت طبقه بندی دارایی ها
اکنون که طبقه بندی دارایی ها را به طور کامل مورد بررسی قرار دادیم، اهمیت دسته بندی آنها مشخص می شود.
یک طبقه بندی درست نه تنها به نظم شرکت کمک می کند بلکه باعث پیشرفت آن نیز شده و فرصت های تازه ای برای آن ایجاد می کند.
دانستن دارایی های مشهود و نامشهود در یک کسب و کار پر ریسک به ارزیابی مقدار ریسک و توانایی پرداخت آن کمک می کند.
برای دانستن سهم درآمدهای هر دارایی و تعیین درصد سود و درآمد یک شرکت باید با دارایی های عملیاتی و غیرعملی و انواع آن به خوبی آشنا باشیم.
و در نهایت تشخیص و تمییز دارایی های جاری و ثابت از یکدیگر نقش موثری در درک سرمایه در گردش خالص شرکت دارد.
تفاوت دارایی ودارایی خالص
کل دارایی ها از جمع کل بدهی ها و حقوق صاحبان سهام به دست می آید. در حالیکه دارایی خالص به طور کلی با حقوق صاحبان سهام تقریبا یکسان و برابر است؛ و مقدار آن از تفاوت کل بدهی ها از کل دارایی به دست می آید.
کل دارایی = کل بدهی + حقوق صاحبان سهام
دارایی خالص = کل دارایی – کل بدهی
مفهوم دارایی در حقوق
در حقوق، تعریف دارایی با اموال متفاوت است و مفهوم دارایی در حقوق گسترده تر از اموال می باشد.
در نتیجه دارایی جز مثبت اموالی که متعلق به یک شخص یا شرکت است و جز منفی که شامل بدهی ها می شود را پوشش می دهد.
تعریف دارایی و بدهی
اکنون می خواهیم دارایی ها و بدهی ها را بیشتر بشناسیم. پیش از این با تعریف دارایی و انواع دارایی به طور کامل آشنا شدیم و آنها را شرح دادیم و می دانیم که فرمول دارایی های نقدی فرمول دارایی های نقدی دارایی در حسابداری چیست.
بدهی ها در کنار سرمایه مجموع دارایی یک شرکت را تشکیل می دهد. اما تعریف بدهی چیست؟
بدهی به طور کلی بدهی کلیه مبالغی است که شرکت متعهد شده است در یک مدت زمان مشخص آنها را بازپرداخت کند.
دارایی و بدهی چیست
انواع بدهی
بدهی ها به دو دسته ی جاری یا کوتاه مدت و غیرجاری یا بلند مدت تقسیم می شوند.
بدهی های غیرجاری یا بلند مدت
بدهی های بلند مدت به آن دسته از بدهی ها اطلاق می شود که مهلت و فرآیند پرداخت آن از یک دوره ی مالی طولانی تر است. مانند اسناد یا وام های پرداختنی بلند مدت، کمک های بلاعوض دولت به شکل دارایی بلندمدت
بدهی های جاری یا کوتاه مدت
بدهی های کوتاه مدت بدهی هایی هستند که شرکت موظف به پرداخت آنها در یک سال مالی است.
بدهی های جاری یا کوتاه مدت
بدهی های کوتاه مدت بدهی هایی هستند که شرکت موظف به پرداخت آنها در یک سال مالی است.
انواع بدهی های جاری در حسابداری
که بدهی شرکت به دیگران هستند
به چک و سفته هایی که شرکت به دیگران داده است، اطلاق می شود.
وجهی که در ازای ارائه ی کالا یا خدمات شرکت از دیگران دریافت شده است
این حساب شامل تمام واریزها و برداشت ها توسط شرکا است.
شرکت ها مبلغ بعضی از بدهی های خود را مانند مزایای پایان خدمت یا مالیات بر درآمد را برآورد می کنند که در دسته ی بدهی های جاری قرار می گیرد.
سوالات متداول
همه اموال و منابع اقتصادی که در معاملات اقتصادی کسب میشوند و یا به بیان ساده تر در عملیات اقتصادی و مالی یک سری منابع اقتصادی به مالکیت واحد تجاری در میاید که بر حسب فاکتور پول مورد سنجش قرار میگیرند و به آن دارایی گفته میشود.
در این مقاله انواع دارایی ها را به تفکیک توضیح داده ایم به طور مثال برای انواع دارایی ها میتوان به دارایی های مشهود، نامشهود، استهلاک پذیر و استهلاک ناپذیر و دارایی ثابت و غیره اشاره کرد
یارانه مهر ماه کی واریز میشود؟
رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس با اشاره به موانع اجرای کالابرگ الکترونیکی، اظهار کرد: دولت تا امروز گزارشی از زیرساختهای پایگاه رفاه جامع ایرانیان به ما ارائه نداده است.
به گزارش مردم سالاری آنلاین، طبق گزارشها قرار بود شهریور ماه آخرین ماهی باشد که دولت یارانه نقدی پرداخت میکند. طبق مصوبات مجلس دولت موظف به ارائه کالابرگ است.
محمدرضا پورابراهیمی متذکر شد: مطابق نشستی که در کمیسیون اقتصادی مجلس با وزیر قبلی تعاون، کار و رفاه اجتماعی داشتیم، اطلاعات پایگاه رفاه جامع ایرانیان ناقص است و برخط نیست.
پورابراهیمی تصریح کرد: در همان مقطع، گزارشهایی به ما ارائه شد که نشان داد بیش از ۴۰درصد از دستگاههایی که باید به پایگاه رفاه جامع ایرانیان اطلاعات دهند، این کار را انجام ندادند و هیچ خط ارتباطی با پایگاه رفاه ایرانیان ندارند.
وی ادامه داد: برای مثال، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، سازمان بورس و بسیاری از مجموعهها باید اطلاعات خود را به این پایگاه ارائه دهند، اما این کار را انجام ندادند.
نماینده مردم کرمان در مجلس شورای اسلامی گفت: علاوه بر این اطلاعات بخش عمدهای از مجموعهها و دستگاهها به پایگاه رفاه جامع ایرانیان به صورت آفلاین یا غیر برخط ارائه شده است. یعنی ارتباط برخط وجود ندارد و دادههای آنان مربوط به ۶ ماه تا دو سال قبل است.
محمدرضا پورابراهیمی با اشاره به اینکه فرمول محاسباتی دهکبندی خانوارها برای دریافت یارانه کاملا اشتباه است، ادامه داد: فرمول محاسبه دهکبندیها باید بازنگری شود. شاخصهای ارزیابی برای بررسی دهکها باید بر اساس دادههای واقعی باشد و نباید صرفا مبنای درآمدی، ملاک عمل قرار گیرد.
پورابراهیمی افزود: برای مثال، فردی به بنده مراجعه کرده است و میگوید خودم معلم و همسرم نیز شاغل است و یارانه ما حذف شده است. وی توضیح داد که درست است من و همسرم هر دو شاغل هستیم، اما دو فرزند معلول داریم و درآمد ما با هزینههایمان همخوانی ندارد.
وی ادامه داد: همچنین فردی مراجعه کرده و میگوید که من نماینده کشاورزان در پرداخت قبوض آب و برق چاه هستم و به همین دلیل، کل مبالغ کشاورزان دیگر هم در حساب من متمرکز شده است تا قبوض را پرداخت کنم و یارانه من را حذف کردند. باید محاسبه شود که آیا این حجم از نقدینگی برای خود کشاورز است یا خیر و سپس درباره اعطا یا عدم اعطای یارانه وی تصمیم گرفته شود.
رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس بیان کرد: مجلس تصویب کرد که اگر دولت بخواهد ارز ترجیحی را در سال ۱۴۰۱ حذف کند، موظف است مابهالتفاوت آن را از طریق کالابرگ الکترونیک به مردم اختصاص دهد، به نحوی که قیمت کالاهای اساسی و دارو به نرخ شهریور ۱۴۰۰ به دست مردم برسد. از اینکه این قانون اجرا نمیشود، از دولت گلایه داریم.
محمدرضا پورابراهیمی با اشاره به اینکه دولت مکلف است که قانون را اجرا کند، تاکید کرد: به نظر میرسد هنوز زیرساختهای اجرای کالابرگ الکترونیک فراهم نیست. البته سرپرست وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اعلام کرده است که به روز کردن اطلاعات پایگاه رفاه جامع ایرانیان را آغاز کردهاند و صحبت آنان این است که در شهریور ماه برای اعطای کالابرگ آماده هستند. اگر این اتفاق بیفتد، ما حتما از دولت تقدیر و تشکر میکنیم.
متعاقبا زمان واریز یارانه مهر ماه نیز اعلام خواهد شد.
دیدگاه شما