ریسک آپشن در بازار سهام ایران
قرارداد آپشن یا اختیار معامله که چندی پیش به دست مسوولان سازمان بورس و اوراق بهادر راه‌اندازی شد، شروعی بر استانداردسازی ابزارهای مالی در ایران است. هرچند این ابزار در سال‌های پیشین، امتحان خود را در بازارهای سهام کشورهای توسعه یافته پس داده اما پیاده‌سازی آن در بازار سرمایه ایران، به دلیل برخی نارسایی‌های زیرساختی به تعویق افتاده بود و هم‌اینک که این ابزار مالی در اختیار معامله‌گران بازار سهام قرار گرفته است، نشان از بهبود زیرساخت‌های بازارهای مالی ایران است. با این حال با وجود نهادینه شدن ابزار آپشن در بازارهای سرمایه بسیاری از کشورها، به نظر می‌رسد اجرای قراردادهای اختیار معامله در بازار سرمایه ایران، حامل ریسک‌ها و نقاط ضعف مشخصی باشد که در آینده و در معرض استفاده بیشتر از این ابزار، به تدریج نواقص خود را اصلاح کند.
بازارها در دنیا، انواع مختلف و کارآیی متفاوتی دارند و از این رو برای بهبود عملکرد بازارها و در راستای کارآیی و پویایی بیشتر، ابزارهای تخصصی کارآمد و مرتبط با بازار، همسو با نیازها موجود، ایجاد شده و در اختیار متولیان و فعالان بازار قرار می‌گیرد. استفاده از ابزار موجود، مزایای متنوعی دارد که در نهایت منجر به تسهیل داد و ستد، افزایش حق انتخاب فعالان در شرایط مختلف بازار و پویایی بیش از پیش بازار خواهد شد.
بازار سرمایه نیز از این قانون مستثنی نیست و برای تکامل هرچه بیشتر خود، در هر سطحی، نیازمند ایجاد ابزار مالی مناسب بوده تا این ابزار برای تسهیل امور، در اختیار فعالان این حوزه قرار بگیرد. در کشورهای پیشرفته و حتی برخی کشورهای در حال توسعه، شاهد استفاده از ابزارهای مالی بسیار متنوع در بازار سرمایه هستیم که این ابزار به شکلی کاملا حرفه‌یی، سبدی متنوع از روش‌های مختلف خرید و فروش فراهم می‌کند که درنهایت حق انتخابی بسیار مناسب در اختیار خریدار و فروشنده قرار می‌دهد. ایجاد این بستر، قطعا در بلندمدت، سبب رشد و شکوفایی بیشتر بازار و درنهایت منجر به رشد اقتصاد کشور خواهد شد. چراکه تابلو بورس در کشورها، آینه وضعیت اقتصادی آنهاست و رشد و سودآوری شرکت‌ها، طبیعتا منجر به رشد شاخص بورس آن کشور خواهد کرد که درنهایت اثرات مثبت خود را در رشد تولید ناخالص داخلی نشان خواهد داد. حال هرچه ابزار موجود در این بازار به روزتر، متنوع‌تر و کاراتر باشد، قطعا مسیر سودآوری و پیشرفت شرکت‌ها هموارتر خواهد بود. با این توضیحات متوجه می‌شویم که توسعه بازار سرمایه به‌وسیله ایجاد ابزار مالی مناسب، در اقتصاد کشورها، از اهمیت ویژه‌یی برخوردار است.
نیاز بازار به ابزاری‌های جدید مالی
با توجه به این موضوع که قدمت بورس اوراق بهادار تهران، به حدود 50 سال می‌رسد و این بازار نخستین معامله خود را در سال 1346 انجام داده است و با علم به این موضوع که 50 سال، برای تکامل یک بازار، زمان بسیار مناسبی است، اما در زمینه گسترش ابزارهای مورد نیاز این بازار، آنطور که باید، عمل نشده و فقدان ابزارهای روز دنیا در بازار سرمایه کشور، به وضوح قابل رویت است.
ابزار قرارداد اختیار معامله ازجمله ابزاری است که در بازار سرمایه کشورهای دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد و طرفداران بسیار نیز دارد. فقدان این ابزار در بازار سرمایه کشور، مسوولان سازمان بورس اوراق بهادار را بر آن داشت تا در راستای بهبود فضای معاملاتی بازار و پوشش نقص‌هایی که در زمینه قوانین و ابزارهای مورد نیاز وجود دارد، اقدامی عاجل انجام دهند تا برای توسعه بازار سرمایه، بیش از پیش زمان را از دست ندهند. سرانجام هیات‌مدیره سازمان بورس اوراق بهادار، در تاریخ 17/9/95، دستورالعمل معاملات قرارداد اختیار معامله سهام در بورس، فرابورس و بورس کالا که مشتمل بر 50 ماده و 17 تبصره است را به تصویب رساند.
تعریف ابزار اختیار معامله در بورس
حال سوالی که ممکن است در اذهان عمومی پیش می‌آید، این است که قرارداد اختیار معامله چیست؟ اختیار معامله قراردادی است که در آن، خریدار قرارداد، اختیار دارد که در آینده با پرداخت معینی، مقدار مشخصی از کالای نام برده شده در قرارداد بخرد. به عبارتی در این قرارداد، خریدار اختیار معامله، در ازای پرداخت مبلغی معین، حق خرید یا فروش دارایی مندرج در قرارداد را در زمان مشخص، با قیمتی که هنگام بستن قرارداد تعیین شده است را به دست می‌آورد. از طرف دیگر فروشنده قرارداد اختیار معامله در مقابل اعطای این حق به خریدار با دریافت مبلغ معین هنگام عقد قرارداد، آماده فروش دارایی مذکور است.
همانطور که از نام قرارداد مشخص است، خریدار قرارداد اختیار خرید، اختیار دارد تا در صورت تمایل و در زمان اعمال قرارداد، قرارداد را اجرا کند اما فروشنده اختیار خرید، باید در صورت درخواست خریدار برای اعمال قرارداد، قرارداد را اجرا کند. به‌طوری‌که تصمیم فروشنده برای اعمال یا عدم اعمال، منوط به تصمیم خریدار است. حال اگر قیمت دارایی در زمان اعمال بیشتر از قیمت توافق شده در قرارداد باشد، طبیعتا خریدار تمایل دارد تا قرارداد اجرا شود، زیرا منجر به زیان کمتر (اگر قیمت واقعی دارایی در روز اعمال، بیش از قیمت تمام شده برای خریدار باشد) خواهد شد و اگر قیمت دارایی کمتر از قیمت توافق شده در قرارداد باشد، خریدار انگیزه‌یی برای اجرای قرارداد نخواهد داشت؛ زیرا در نهایت موجب ضرر دارنده اختیار خرید خواهد بود.
انواع قرارداد اختیار معامله
در دنیا 2 نوع قرارداد اختیار معامله (آپشن) وجود دارد که عبارتند از قرارداد اختیار معامله امریکایی و قرارداد اختیار معامله اروپایی. تفاوت این دو قرارداد در زمان اعمال آنهاست، به‌طوری‌که در قرارداد اختیار خرید اروپایی زمان اعمال، فقط زمانی است که در قرارداد مشخص شده است. اما در قرارداد اختیار معامله امریکایی، در طول زمانی که قرارداد در جریان است، امکان اعمال وجود دارد. آنچه در حال حاضر در بازار سرمایه کشور اجرا خواهد شد، قرارداد اختیار خرید اروپایی است.
پس از تصویب دستورالعمل معاملات قرارداد اختیار معامله، بورس اوراق بهادار، نام سه شرکت که سهام آنها در بازار بورس منتشر شده است (شرکت ایران خودرو، شرکت ملی صنایع مس ایران و شرکت فولاد مبارکه اصفهان) را به عنوان 3 شرکتی که مجوز فروش قرارداد اختیار خرید سهام را دریافت کرده‌اند، معرفی کرد. در نتیجه فعالان بازار می‌توانند در صورت تمایل، با مطالعه بیانیه ریسک که توسط سازمان بورس منتشر شده است، همچنین امضای قرارداد با کارگزار منتخب، اقدام به خرید قرارداد اختیار خرید سهام سه شرکت مذکور کنند. با توجه به اینکه مدل ارائه شده توسط شرکت بورس اوراق بهادار، تا حدودی محدود بوده و در حجم کم به اجرا درآمده است، اما می‌توان این آغاز را به فال‌نیک گرفت و امیدوار بود تا رفته‌رفته این اقدام شکل کامل‌تری به خود بگیرد.
همانطور که در بالا اشاره شد، در روزهای گذشته، اجازه داده شد تا نماد قرارداد اختیار خرید شرکت ایران خودرو، با عنوان ضخود در بازار بورس مورد داد و ستد قرار بگیرد. نمادهای تعریف شده روی اختیار خرید سهام شرکت ایران خودرو در جدول شماره 1 آورده شده است.
علت تعریف 5 نماد در قیمت‌ها مختلف و سررسیدهای یکسان، این است که هنگام معامله قراردادهای مذکور، باید یک قرارداد در حالت سود، یک قرارداد در حالت ضرر و یک قرارداد نیز در حالت بی‌تفاوتی برای انجام معامله در بازار موجود باشد. لذا در صورت نوسان قیمت دارایی اصلی، نمادهایی که ممنوع-متوقف هستند، مجاز به انجام معامله خواهند شد تا شرط مذکور همیشه صادق باشد. پس از ایجاد نمادهای مذکور، نماد ضخود005 با قیمت اعمال 3000ریال با سررسید 27/11/95، در تاریخ 30/9/95 به قیمت 250 ریال مورد معامله قرار گرفت. به عبارتی خریدار ضخود005 با پرداخت 250 ریال این اختیار را دارد تا در تاریخ 27/11/95 سهام شرکت ایران خودرو را با قیمت 3000 ریال خریداری کند. اگر قیمت نماد خودرو در تاریخ اعمال، بیش از 3250 ریال (قیمت تمام شده سهام خودرو برای خریدار) باشد، خریدار قطعا تمایل خواهد داشت تا قرارداد اجرا شود. اگر قیمت نماد خودرو بین 3000 ریال تا 3250 ریال باشد، خریدار اختیار خرید در صورت اعمال قرارداد، ضرر خواهد کرد، اما این ضرر کمتر از ضرری خواهد بود که در صورت عدم اعمال قرارداد متوجه خریدار خواهد شد، زیرا در صورت عدم اعمال قرارداد، خریدار اختیار خرید به صورت ثابت 250 ریال متضرر خواهد شد. اگر قیمت سهام خودرو کمتر از 3000 ریال باشد، خریدار تمایلی به اعمال قرارداد نخواهد داشت، زیرا در صورت اعمال و اجرای قرارداد، بیش از 250 ریال ضرر خواهد کرد.
پارامترهای تعیین‌کننده قیمت قرارداد اختیار معامله
قیمت قرارداد اختیار خرید، تحت تاثیر عوامل مختلفی است که از آن جمله می‌توان به وضعیت و قیمت کنونی دارایی تعیین شده در قرارداد، چشم‌اندازی که از قیمت آتی دارایی مورد نظر وجود دارد و شرایط اقتصادی و سیاسی حاکم بر جامعه اشاره کرد. این شرایط برای نماد ضخود نیز صدق می‌کند. بطوری‌که قیمت ضخود بر اساس شرایط کنونی شرکت ایران خودرو، پیشبینی سود شرکت برای سال جاری، اتفاقاتی که در آینده برای این شرکت خواهد افتاد و با در نظر گرفتن قیمت اعمال، تعیین می‌شود. در حال حاضر، قیمت سهام شرکت ایران خودرو در بازار حدود 2800 ریال است که با توجه به قیمت‌گذاری 250 ریالی برای ضخود005 با قیمت اعمال 3000ریال، این معنی را می‌دهد که خریداران اختیار خرید نماد خودرو معتقدند در کوتاه‌مدت سهام شرکت ایران خودرو پتانسیل رشد داشته و می‌تواند به قیمت‌هایی بالاتر از 3250 ریال دست یابد. البته ناگفته نماند این اعتقاد یک نوع تحلیل است که حجمی از ریسک را همراه خود خواهد داشت. حجم معاملات پایین نماد ضخود005 نشان‌دهنده اقبال پایین فعالان بازار سرمایه به این تحلیل است؛ چراکه اگر این تحلیل در بین فعالان بازار همه‌گیرتر بود، شاهد حجم معاملات بالاتری در نماد ضخود005 بودیم. شایان ذکر است که بخشی از دلایل عدم استقبال فعالان بازار از نمادهای اختیار معامله را می‌توان جدید بودن این ابزار در بازار سرمایه و ناآشنا بودن فعالان بازار با سازوکار این ابزار جدید، دانست.
نماد قرارداد اختیار معامله شرکت ملی صنایع مس ایران نیز با عنوان ضفملی در تابلو تعریف شد و اجازه داده شد تا در بازار بورس مورد داد و ستد قرار بگیرد که اطلاعات آن در جدول شماره 2 آورده شده است.
با وجود اینکه شرکت ملی صنایع مس ایران از شرایط بنیادی مساعدی برخوردار است، به‌طوری‌که قیمت سهام آن در بازار حدود 2000 ریال است و همچنین در هفته‌های گذشته شاهد رشد قابل توجه قیمت جهانی مس بودیم به‌طوری‌که این شرکت امکان تعدیل مثبت به دلیل افزایش قیمت جهانی مس را در صورت‌های مالی میان دوره‌یی خود خواهد داشت، اما بازار تمایلی به خرید قرارداد اختیار خرید این شرکت از خود نشان نداد و نمادهای ضفملی کم فروغ ظاهر شدند.
اما نماد سوم که اجازه انجام معاملات اختیار خرید در بازار سرمایه به آن داده شد و مورد اقبال بیشتری نسبت به دو نماد قبلی قرار گرفت، قرارداد اختیار خرید شرکت فولاد مبارکه اصفهان بود که با نماد ضفولا وارد بازار سرمایه شد که اطلاعات این نماد نیز در جدول شماره 3 آورده شده است.
این نمادها در حالی آماده معامله شدند که قیمت سهام شرکت فولاد مبارکه اصفهان در بازار سرمایه حدود 1400 ریال بود و نمادی که مورد معامله قرار گرفت، ضفولا003 بود که با قیمت 170 ریال وارد بازار شد و در روزهای بعد نیز با وجود افت قیمت سهام شرکت فولاد مبارکه اصفهان به زیر 1400 ریال، قیمت نماد ضفولاد003 روند صعودی طی کرد و به قیمت 200 ریال نیز رسید. این اتفاق بدین معنی است که خریداران نماد ضفولا003 معتقدند که قیمت سهام فولاد در کوتاه‌مدت پتانسیل رشد تا قیمت‌های بالای 1500 ریال را دارد، چراکه قیمت تمام شده برای آنها 1500 ریال است.
در بورس کالا نیز قرارداد اختیار معامله برای سکه راه‌اندازی شد که در جدول شماره 4 مشخصات این قراردادها آورده شده است.
نقص‌های قانون اختیار معامله
ازجمله مهم‌ترین انتقادات وارده به این نوع از قراردادهای اختیار معامله که در بازار بورس مجاز شده‌اند، نبود قرارداد اختیار فروش است. همچنین در بورس و فرابورس در سمت فروش فقط سهامدار عمده و صندوق‌های سرمایه‌گذاری با وثیقه کردن سهام‌شان قرار می‌گیرند، که این نقص، شائبه امکان دستکاری قیمت توسط سهامدار عمده در تاریخ اعمال را پررنگ‌تر می‌کند و چه بسا یکی از دلایل عدم استقبال فعالان بازار از این نوع قرارداد در روزهای گذشته، همین موضوع است. اما در قرارداد اختیار معامله سکه اینگونه نیست و فعالان بازار می‌توانند در هر دو طرف معامله قرار بگیرند.
از نکات قابل توجه در ایجاد ابزار جدید اختیار معامله در بورس تهران، این موضوع است که کارمزد بورس و فرابورس، کارمزد سپرده‌گذاری، کارمزد مدیریت فناوری و حق نظارت سازمان صفر در نظر گرفته شده است و تنها 0008/0 درصد از خرید و 0008/0 درصد از فروش، کارمزدی است که کارگزاران دریافت می‌کنند. سقف کارمزد شرکت سپرده‌گذاری مرکزی نیز از محل تسویه نقدی یا فیزیکی در پایان دوره قرارداد، 005/0 ارزش قرارداد، بر حسب قیمت تسویه آخرین روز معاملاتی خواهد بود. علت این امر، کمک به شکل‌گیری قراردادهای اختیار معامله در بازار سرمایه و آشنایی بیشتر فعالان این بازار با سازوکار این ابزار جدید است.
امید است با تکامل مرحله به مرحله این طفل نوپای بازار سرمایه، به نام ابزار قرارداد اختیار معامله، کم و کاستی‌های آن رفع شده و در آینده‌یی نزدیک شاهد عمیق‌تر شدن بازار سرمایه و استفاده از ابزارهای مالی نوین روز دنیا در بازار سرمایه کشور باشیم.
قرارداد آپشن یا اختیار معامله
اختیار معامله یا آپشن (Option) قراردادی دوطرفه بین خریدار و فروشنده است که براساس آن خریدار قرارداد، حق(نه الزام و تعهد) دارد که مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را با قیمت معین و در زمانی مشخص بخرد یا بفروشد.
براساس این قرارداد، دو طرف توافق می‌کنند که در آینده معامله‌ای انجام دهند. در این معامله خریدار “اختیار معامله”، در ازای پرداخت مبلغ معینی، حق خرید یا فروش دارایی مندرج در قرارداد را در زمانی مشخص با قیمتی که هنگام بستن قرارداد تعیین شده است، به دست می‌آورد.
از اختیار معامله به‌عنوان سپر دفاعی در برابر بازار بورسِ در حال سقوط استفاده کنیم
از طرف دیگر، فروشنده قرارداد اختیار معامله، در مقابل اعطای این حق به خریدار با دریافت مبلغ معینی هنگام عقد قرارداد، براساس مفاد قرارداد، آماده فروش دارایی مذکور است. چنان‌که از تعریف قرارداد اختیار معامله پیداست، دارنده قرارداد(خریدار) در اعمال حق خود مختار است و به عبارت دیگر هیچ تعهد و الزامی ندارد و در صورت صرف‌نظر وی از اجرای قرارداد، مبلغی را که در ازای این حق، پرداخته است از دست می‌دهد. از طرف دیگر فروشنده در صورت تمایل خریدار، مجبور به اجرای قرارداد است.
فواید اختیار معامله
یکی از فواید مهم اختیار معامله، تطبیق‌پذیری و توانایی آن برای ارتباط برقرار کردن با دارایی‌های سنتی مانند سهام شخصی است. این ویژگی به شما امکان می‌دهد که موقعیت خود را طبق شرایطی که ممکن است در بازار اتفاق بیفتد، تطبیق دهید یا تنظیم کنید. برای مثال می‌توانیم از اختیار معامله به‌عنوان سپر دفاعی در برابر بازار بورسِ در حال سقوط استفاده کنیم تا ضرر سقوط سهام را کاهش بدهیم یا می‌توانیم از آن برای پیشبینی استفاده کنیم یا اگر بخواهیم می‌توانیم با استفاده از آنها خیلی محافظه‌کار باشیم؛ بنابراین استفاده از اختیار معامله را می‌توان به‌عنوان بخشی از استراتژی وسیع‌تر سرمایه‌گذاری توصیف کرد؛ اما این تطبیق‌پذیری عملی هم مشکلات خود را دارد.
اختیار معامله، اوراق بهادار خیلی پیچیده‌ای هستند و اگر درست از آنها استفاده نکنیم ممکن است ریسک بالایی داشته باشند. به همین دلیل است که وقتی اختیار معامله را خرید و فروش می‌کنیم، معمولا با جمله‌ای مثل این مواجه می‌شویم: «اختیارات شامل ریسک‌ها هم می‌شوند و برای هرکسی مناسب نیستند. اگر توان ریسک بالا دارید، سرمایه‌گذاری کنید». اختیار معامله به گروه بزرگتری از اوراق بهادار به‌نام اوراق بهادار مشتقه تعلق دارد.
همانطور که گفتیم این نوع از اوراق بهادار معمولا ریسک بالایی دارند و همچنین این توانایی را دارند که اقتصاد را به‌هم بریزند، اما این تفکر کمی اغراق شده است. معنای «مشتقه» بودن این است که قیمت آن به قیمت چیز دیگری وابسته یا از آن مشتق شده است. مثل آبمیوه که از میوه مشتق است و سس کچاپ که مشتق از گوجه فرنگی است. اختیار معامله از اوراق بهادار مالی مشتق است، یعنی ارزش آنها به ارزش دارایی‌های دیگر بستگی دارد. مشتق بودن به این معنی است و انواع مختلفی از اوراق بهادار وجود دارند که تحت عنوان مشتق قرار می‌گیرند، مثلا پیمان‌های آتی، قرارداد سلف و قراردادهای معاوضه که خود انواع زیادی دارد.
داشتن آگاهی کافی درباره عملکرد اختیار معامله و اینکه چطور از آنها استفاده مناسب داشته باشیم، به شما کمک می‌کند سود زیادی در بازار به‌دست بیاورید. اگر پایه و اساس قضاوتیِ اختیار معامله برای شما مناسب نیست، اشکالی ندارد. می‌توانید بدون قضاوت کردن از این سهام استفاده کنید. حتی اگر تصمیم بگیرید هرگز از اختیار معامله استفاده نکنید، باید بدانید شرکت‌هایی که در آنها سرمایه‌گذاری می‌کنید، چگونه از آن استفاده می‌کنند. حالا چه این استفاده محافظت در برابر ریسک معاملات ارزی باشد، چه مالکیت را به‌صورت اختیار معامله به کارکنان بدهند، خیلی از شرکت‌های چند ملیتی امروزی به نوعی از اختیار معامله استفاده می‌کنند.
قرارداد حق خرید
قرارداد حق خرید ممکن است به‌عنوان ودیعه برای هدفی در آینده در نظر گرفته شود. برای مثال توسعه‌دهنده زمین ممکن است حق خرید یک پارکینگ عمومی خالی را در آینده داشته باشد، ولی فقط می‌خواهد در صورتی از این حق استفاده کند که قوانین منطقه‌بندی خاصی تصویب شوند. توسعه‌دهنده می‌تواند حق خرید پارکینگ را به قیمت 250 میلیون تومان از زمین‌دار در هر مقطعی در سه سال آینده خریداری کند. البته زمین‌دار چنین اختیاری را به رایگان نمی‌دهد و توسعه‌دهنده باید مبلغی بپردازد تا آن حق را به‌دست بیاورد. در مورد اختیار معامله این هزینه اجرت نام دارد و مقدار آن قرارداد اختیار معامله است. در این مثال، اجرت ممکن است ۶ میلیون تومان باشد که توسعه‌دهنده به زمین‌دار می‌پردازد. بعد از دو سال قوانین منطقه‌بندی تصویب شده‌اند.
توسعه‌دهنده از اختیار خود استفاده می‌کند و زمین را به قیمت 250 میلیون تومان می‌خرد، حتی اگر ارزش آن در بازار دو برابر شده باشد. در شرایطی دیگر قانون منطقه‌بندی تا چهار سال بعد تصویب نشده است، یک سال بعد از انقضای قرارداد اختیار معامله؛ حالا توسعه‌دهنده باید قیمت بازار را بپردازد. در هر صورت زمین‌دار 6 میلیون تومان را نگه می‌دارد.
قرارداد حق فروش
اما قراردادهای حق فروش را می‌توان به‌عنوان بیمه در نظر گرفت. توسعه‌دهنده‌ی زمین مقدار زیادی سهام مرغوب دارد و نگران است که در دو سال آینده رکود اقتصادی اتفاق بیفتد. او می‌خواهد اطمینان داشته باشد که اگر سهام بازار سقوط کند، سهام او بیشتر از ۱۰ درصد ارزش خود را از دست نمی‌دهد. اگر سهام S&P 500 در حال حاضر با ارزش ۲۵۰۰ دلار خرید و فروش می‌شود، او می‌تواند قرارداد حق فروش را خریداری کند که به او این حق را می‌دهد که شاخص را در هر زمانی در دو سال آینده به قیمت ۲۲۵۰ دلار بفروشد. اگر ظرف ۶ ماه بازار ۲۰ درصد سقوط کند، این فرد با ۵۰۰ سهم توانسته است ۲۵۰ امتیاز به‌دست بیاورد؛ چون شاخصی که دو هزار دلار قیمت داشته را با قیمت دو هزار و 250 دلار فروخته است.
ضرر کلی آن با توجه به قرارداد حق خرید ۱۰ درصد بوده است. در واقع حتی اگر بازار به صفر برسد، او فقط همان ۱۰ درصد را ضرر می‌کند. خلاصه اینکه خریدن اختیار معامله هزینه‌هایی را در بر دارد(اجرت آن) و اگر بازار در طول این دوره سقوط نکند، اجرت آن از بین می‌رود. این مثال‌ها چندین نکته‌ی مهم را نشان می‌دهند. اول اینکه وقتی اختیار معامله را خریداری می‌کنید، این حق را دارید که با آن کاری انجام دهید، ولی اجباری در کار نیست. همیشه این امکان را دارید که اجازه بدهید تاریخ انقضا رد شود، در این‌صورت اختیار معامله بی‌ارزش می‌شود، اما اگر این اتفاق بیفتد شما ۱۰۰ درصد سرمایه‌گذاری را از دست می‌دهید؛ این در واقع همان مبلغی است که برای اجرت اختیار معامله پرداخت کرده‌اید. دوم اینکه اختیار معامله فقط یک قرارداد است که به دارایی مربوطه مربوط می‌شود. به همین دلیل این اختیار از نوع مشتقات است. در این آموزش، دارایی‌های مربوطه معمولا سهام یا شاخص سهام هستند، ولی اختیار معامله همیشه در مورد همه‌ی انواع اوراق بهادار مالی مانند اوراق بهادار، ارز، کالاهای مصرفی یا حتی مشتقات دیگر معامله می‌شوند.
معامله قرارداد حق خرید و قرارداد حق فروش
داشتن قرارداد حق خرید به شما موضع معاملاتی خرید در بازار می‌دهد؛ بنابراین فروشنده قرارداد حق خرید، موضع معاملاتی فروش را دارد. قرارداد حق فروش به شما موضع معاملاتی فروش را در بازار می‌دهد و فروش قرارداد حق فروش، شما را در موضع معاملاتی خرید قرار می‌دهد. فهمیدن این چهار نکته خیلی اهمیت دارد، چون به چهار چیزی مربوط می‌شود که می‌توانید با اختیار معامله انجام بدهید؛ خریدن حق خرید، فروختن حق خرید، خریدن حق فروش، فروختن حق فروش.
افرادی که اختیار معامله را می‌خرند خریدار( (Holder) و کسانی که آن را می‌فروشند فروشنده( (Writer) نام دارند. تفاوت اصلی بین خریداران و فروشندگان این است؛ خریداران حق خرید و خریداران حق فروش(خریداران) اجباری ندارند که خرید یا فروش انجام بدهند. آنها می‌توانند اگر بخواهند از حقوق خود استفاده کنند. این ریسکِ خریداران اختیار معامله را محدود می‌کند، به این‌صورت که بیشترین ضرری که ممکن است متوجه آنها باشد، از دست دادن حق اجرت اختیار معامله است؛ اما فروشندگان حق خرید و فروشندگان حق فروش(فروشندگان) مجبور هستند بخرند یا بفروشند. به این معنا که فروشنده ممکن است به قول خود برای خرید یا فروش عمل کند. این یعنی فروشنده اختیار معامله ریسک نامحدود دارد، یعنی ممکن است خیلی بیشتر از قیمت اجرتِ اختیار معامله را از دست بدهد.
نحوه اخذ کد اختیار معامله (آپشن)
اکسپوننت یک موضوع کسب و کار مدرن است که به شما اجازه می دهد وب سایت های با کارایی بالا را با استفاده از یک رابط کاربری کاملا بصری ایجاد کنید. با هر یک از دمو های زیر شروع کنید و یا خودتان آن را بسازید.
آخرین مطالب
اطلاعیه مهم درخصوص سهام عدالت
دیگر خدمات:
دفتر شرکت:
مرکز تماس و پشتیبانی
پاسخگویی از ساعت 8 الی 18
کلیه حقوق برای کارگزاری گنجینه سپهر پارت محفوظ است ( شرایط استفاده - حریم خصوصی )
We use cookies to enhance your experience while using our website. If you are using our Services via a browser you can restrict, block or remove cookies through your web browser settings. We also use content and scripts from third parties that may use آپشن یا اختیار معامله tracking technologies. You can selectively provide your consent below to allow such third party embeds. For complete information about the cookies we use, data we collect and how we process them, please check our Privacy Policy
قرارداد اختیار معامله یا آپشن در بایننس
معاملات آپشن یا قراردادهای اختیار معامله نوع ساده ای از آپـشن های سنتی هستند که برای بالا بردن توان معاملاتی کاربر و از بین بردن موانع برای سرمایه گذاران خرد طراحی شده اند. این معاملات در صرافی بایننس نیز وجود دارند که در هر زمانی قبل از تاریخ انقضای خود اعتبار دارند.
معاملات آپشن در بایننس تنها شامل یک دارایی است که قرارداد آتی بایننس BTCUSDT است.
مفهوم قراردادهای آپشن
آپـشن ها نوعی از قراردادهای مشتق هستند که به عنوان توافق نامه ای میان خریدار و فروشنده بر سر یک دارایی مانند سهام، اوراق قرضه و ارزهای دیجیتال عمل می کند.
در واقع قرارداد آپشن یک ابزار مشتق است که به خریدار این اختیار را می دهد تا یک دارایی را با قیمت از پیش تعیین شده در یک بازه زمانی بخرد یا بفروشد. حق برای خرید call option گفته می شود و حق فروش put option است. این قراردادها برای محافظت از دارایی سرمایه گذار به کار می روند.
برای سرمایه گذاران مبتدی، آپشن ها کمی پیچیده هستند و نیاز به مهارت خاصی در معامله گری دارند. به همین دلیل زیاد مورد استفاده قرار نمی گیرند. با این حال، با درک صحیح می توانید از این ابزار سود بیشتری به دست آورید.
مزایا
مناسب برای محافظت در برابر ریسک های بازار
انعطاف پذیری بیشتر در معامله گری
قابل استفاده در روش های معاملاتی با الگوهای ریسک به ریوارد
پتانسیل سود آوری از بازارهای خرسی و روندهای نزولی
استفاده برای وارد شدن کم هزینه تر به پوزیشن ها
امکان انجام چندین معامله به صورت هم زمان
معایب
ریسک بالا مخصوصاً برای فروشندگان
استراتژی های معاملاتی پیچیده تر در مقایسه با معاملات معمولی
بازارهای آپشن با سطح کمی از نقدینگی همراه هستند و همین امر باعث جذابیت بیشتر آن ها می شود.
ارزش زاتی معاملات آپشن بسیار نوسانی است و با رسیدن به تاریخ انقضا نیز کاهش می یابد.
مشخصات معاملات آپشن در بایننس
قرارداد Binance Options تا زم قبل از تاریخ انقضا یا زمان انقضای آپشن، معتبر خواهد بود. بنابراین ، کاربران دسترسی به اصل سفارش ندارند ، زیرا تنها راه حل برای خارج شدن از قرارداد، تسویه حساب است.
آپـشن های بایننس برای سرمایه گذاران خرد مناسب است. این معاملات در بایننس برای کاربران ساده شدند و موانع را برای آن ها از میان برمی دارد. معاملات آپشن در بایننس به مزایایی همراه است.
- انعطاف پذیری
- استراتژی های کوتاه مدت
- آسان برای استفاده
- نقدینگی نامحدود
- قیمت گذاری رقابتی
- اهرم های ویژه بدون ریسک نقدشوندگی
نحوه ی استفاده از معاملات آپشن در بایننس
قبل از شروع معاملات آپـشن در بایننس، باید ویژگی های آن را بدانید. علاوه بر نکات ذکر شده در بالا، باید دانید که کاربران تنها می تواننند خریدار آپشن های بایننس باشند زیرا بایننس تنها طرف قرارداد محصول است. بنابراین، کاربران آپشن های بایننس برخلاف فروشندگان آپـشن های سنتی، در معرض روندهای نزولی نامحدود قرار نمی گیرند. حال باید با نحوه ی خرید آپشن در بایننس آشنا شوید.
۱.ابتدا مدت زمان آپـشن را برای خرید انتخاب کنید. آپـشن های بایننس به صورت کوتاه مدت بین ۱۰ دقیقه تا ۱ روزه متغیر هستند.
۲.بعد می توانید یک call یا put را بر اساس پیشبینی خود از آینده ی نزدیک بیت کوین خریداری کنید. در صورت آمادگی آپشن مناسب را انتخاب کنید.
۳.بعد از آن، قیمت اعمال (strike price) و دامنه ی خاص (premium) را که نمایش داده می شود را تایید کنید.
۴.حال می توانید پوزیشن خود را به صورت دستی انتخاب کنید یا با توجه به اکسپایری تایم پیش بروید.
۵.اگر می خواهید قبل از تاریخ اکسپایری، سیو سود کنید، باید با قیمت اعمال فعلی تسویه حساب کنید.
۶.می توانید آپـشن را تا زمان اکسپایری نگه دارید که قرارداد به صورت خودکار تسویه می شود.
۷.اما اگر قرارداد هنوز به سود نرسیده باشد، می توانید آپشن را تا زمان اکسپایری نگه دارید، که ضرر شما برابر با پرمیموم پرداخت شده باشد.
معاملات آپشن در اپلیکیشن بایننس
معاملات آپـشن در اپلیکیشن بایننس در دسترس است و به زودی در نسخه ی وب فعال خواهدشد. روی اپلیکیشن می توانید بازار آپشن را کنترل کنید، استراتژی خود را مشخص کنید و بر روی این پلتفرم ترید کنید.
همچنین می توانید بازارهای دیگر مانند قراردادهای آتی یا بازار نقدی را کنترل کنید. همچنین، با یک اپلکیشن توزیع شده، کاربران می توانند تغییرات قیمت را در بازارهای مربوطه را ببینند.
با افزودن معاملات آپـشن در اپلیکیشن بایننس، اکوسیستم معاملاتی بایننس با ارائه پوزیشن های پوشش ریسک توسعه پیدا می کند.
سود گرفتن از افت قیمت در بازار آپشن
در این مقاله به زبان ساده توضیح میدهیم که چطور بدون وارد شدن به بحث استراتژی های معاملاتی آپشن می توان از ریزش ها و روندهای نزولی هم سود بدست آورد:
شما یکی از سهم هایی که برای آنها آپشن منتشر می شود را بررسی کرده اید و در نمودار آن یک مقاومت خیلی قدرتمند یافته اید یا تحلیل بنیادی کرده اید یا خبری رانتی به شما رسیده است و . که در نهایت با درصد اطمینان بالایی قانع شده اید این سهم در فلان نقطه دچار ریزش خواهد شد. واکنش معمول در بازار ما برای کسانی که آن سهم را دارند، نقد کردن هست احتمالاً خرید مجدد در قیمت پایین تر.شما اگر سهم پایه را داشته باشید با آپشن می توان انواع گوناگونی استراتژی پیاده کرد تا بدون نقد کردن از نزول قیمت منتفع شد ولی از آنجایی که قرار شد وارد استراتژی ها نشویم، در ادامه فرض می کنیم شما سهم پایه را ندارید و فقط می خواهید قرارداد آپشن آنرا معامله کنید و از نزول آن سود کسب کنید.
در این صورت دو راه برای این کار وجود دارد:
1) فروش اختیار خرید : تعدادی قرارداد اختیار خرید از سهم مورد نظر را به فروش می رسانید، از این طریق برای شما تعهدی به وجود می آید که در موعد سررسید تعدادی از آن سهام را به قیمت اعمال به شخص مقابل که قرارداد را خریده است و اختیار اعمال آنرا دارد، بفروشید!
بعد از انجام این کار وقتی که قیمت سهم آپشن یا اختیار معامله پایه مطابق پیش بینی تان نزولی شد، به تبع آن قیمت قرارداد نیز نزولی می شود و چون رابطه قیمت سهم پایه و قرارداد آپشن، حالتی اهرمی دارد، معمولاً با ۵ درصد نزول قیمت سهم پایه، قیمت قرارداد چندین برابر نزول پیدا می کند.
در اینجا شما باید نقطه برگشت (نقطه حمایت) قیمت سهم را پیدا کنید و قبل از رسیدن به آن، اقدام به خرید کاهنده قرارداد کنید و دقیقاً همان تعداد قرارداد هایی را که فروخته بودید مجدداً خریداری کنید. از این طریق موقعیت باز فروش شما بسته می شود و دیگر تعهدی نخواهید داشت. دیگر نه موقعیت باز خرید و نه موقعیت باز فروشی نخواهید داشت.
از آنجایی که قرارداد ها را در قیمت بالا فروخته بودید و در چند ده درصد قیمت پایین تر، موقعیت باز فروش خودتان را بستید، از اختلاف قیمت، سود کسب می کنید. روند نزولی بود و شما سود کسب کردید.
اما این روشی نیست که توصیه به اجرای آن کنم، این روش از آنجایی که برای شما تعهد ایجاد می کند، بالقوه می تواند ریسک بسیار زیادی داشته باشد.
۲) خرید اختیار فروش : این روش بسیار ساده تر و بشدت کم ریسک تر هست. در این روش پس از پیش بینی نزول قیمت سهم آپشن یا اختیار معامله پایه، یکی از قراردادهای اختیار فروش آنرا که ترجیحاً وضعیت مالی در سود دارد، خریداری می کنید و در نتیجه اختیارِ فروش آن سهم به تعدادی مشخص در تاریخ سررسید را بدست می آورید. با نزول قیمت سهم پایه، قیمت قرارداد اختیار فروش افزایش می یابد و حالا می توانید آنرا با قیمت بالاتری بفروشید. در نهایت اگر روند آنطور که پیش بینی کردید پیش نرود، برعکس روش قبلی، دچار زیان سنگینی نخواهید شد و صرفاً به اندازه وجه پرمیومی که پرداخته بودید زیان می کنید.
استراتژی های معاملاتی وجود دارند که در ترکیب با این دو روش، ریسک شما را بشدت کم و تقریباً صفر می کنند، اما قرار شد توضیح را پیچیده نکنیم.
نکته مهم: بدون آموزش به هیچ عنوان در بازار اختیار، معامله نکنید و زمانی که استراتژی معاملاتی بازار اختیار معامله را یاد بگیرید با دید باز در این بازار (سکه ، زعفران و سهام) معامله خواهید زد.
دیدگاه شما