سرمایه گذاری در داو جونز

بهترین سهام برای سرمایه گذار تدافعی

سرمایه گذار تدافعی که پیشنهادهای ما پیروی کند، فقط اوراق قرضه با کیفیت و فهرست متنوعی از سهام عادی پیشرو را خواهند خرید. او بایستی اطمینان یابد در مطابقت با استانداردهای کاربردی، مبلغی که برای خرید بخش سهام پرتفویش می پردازد، بی جهت گران نیست.

در تنظیم این فهرست متنوع سازی شده، او انتخابی دو رویکردی دارد، پرتفوی از نوع داوجونز و پرتفوی به لحاظ کمی، بررسی شده.

در نوع اول، او فقط نیازمند برشی واقعی از سهام پیشرو بازار است که هم شامل برخی شرکت های پروازی محبوبی می شود که در ضرایب p/e بالایی معامله می شوند و هم شامل شرکت های ارزان قیمت تر و کمتر محبوب بازار می شود.

این کار را به ساده ترین صورت ممکن شاید بتوان از طریق خرید مقادیر یکسان 30 سهم اول داوجونز انجام داد که برای خرید دو سهم از هر کدامشان در متوسط شاخص 900 مجموعا نیاز به مبلغ 16000 دلار خواهد بود. بنا به سابقه گذشته، این شخص می تواند با این کار تقریبا همان نتایجی را متوقع باشد که از خرید واحدهای صندوق های سرمایه گذاری بدست خواهد آمد.

انتخاب نوع دوم اما، به کار گرفتن مجموعه ای از استانداردها برای هر خرید است:

• حداقلی از کیفیت در عملکرد گذشته و وضعیت مالی جاری شرکت را به سرمایه گذاری در داو جونز دست می آورد.
• حداقلی از کیمیت بر حسب درآمد و دارایی بر اساس قیمت فعلی را به دست می آورد.

7 معیار کمی و کیفی برای گزینش بهترین سهام برای سرمایه گذار تدافعی

اندازه متناسب شرکت

تمامی ارقام حداقلی ما باید دلخواه باشد، این نکته به ویژه در مورد اندازه شرکت صادق است. نظر ما کنار گذاشتن شرکت های کوچکی است که ممکن است سوژه امکان بازدهی بیش از متوسط بازار بخصوص در بخش صنعت باشند.

اگر از مقادیر گرد شده استفاده کنیم: در بخش صنعت شرکت هایی که بیش از صد میلیون دلار فروش سالانه دارند و در بخش صنایع همگانی شرکت هایی دارایی نهایی شان بیش از 50 میلیون دلار است، واجد این شرط می باشند.

وضعیت مالی به قدر کفایت، مناسب

برای شرکت های صنعتی، دارایی های جاری حداقل بایستی دو برابر بدهی های جاری باشد. نسبت به اصطلاح دو به یک. همچنین بدهی بلند مدت نمی باید از خالص دارایی های جاری بیشتر شود. برای شرکت های صنایع همگانی، بدهی نمی باید از دو برابر حقوق صاحبان سهام به ارزش دفتری بیشتر شود.

پایستگی درآمد

طی ده سال گذشته حتما درآمد اعلامی برای هر سهم وجود داشته باشد.

سابقه تقسیم سود

قطع نشدن پرداخت سود دست کم در 20 سال گذشته

رشد درآمدی

رشد دست کم یک سوم در درآمد هر سهم طی ده سال گذشته با استفاده از متوسط های سه ساله در آغاز و پایان دور

نسبت قیمت / درآمد مناسب

قیمت فعلی نباید از 15 برابر متوسط درآمدی طی سه سال گذشته بیشتر باشد.

نسبت مناسب قیمت به دارایی ها

قیمت کنونی نباید بیش از 1.5 برابر آخرین ارز دفتری اعلانی باشد. با این وجود ضریب درآمدی زیر 15 ضریب بالاتر دارایی را می تواند توجیه کند. با یک حساب سرانگشتی حاصل ضرب این دو ضریب نمی باید از 22.5 تجاوز کند.

کاربرد معیارهای ما بر شاخص داوجونز در پایان سال 1970

همه 30 شرکت برتر داوجونز در پایان سال 1970 معیارهای ما را برآورده می کنند ولی دوتای آن ها به سختی این شرایط را برآورده می سازند. بررسی اطلاعات مربوط با ارقام بسته شدن سال 1970 و نتایج با آن در جدول زیر آمده است.

• اندازه هر شرکت بیش از کفایت مندرج در شرط اول است که معیار مورد نظر را تامین می کند.
• وضعیت مالی در مجموع مناسب است اما نه برای همه شرکت ها
• از اسل 1940 تاکنون همه شرکت ها دست کم، اندکی سود پرداختی داشته اند.
• درآمد تجمعی در دهه گذشته کاملا با ثبات بوده است. هیچ یک از شرکت ها طی دوره موفق 1961-69 کسر درآمدی گزارشی نکرده اند اما در سال 1970 کرایسلر کسر درآمد اندکی گزارش نموده است.
• رشد نهایی در مقایسه متوسط سه ساله به دهه گذشته، 77 درصد یا حدود سالانه 6 درصد بود اما 5 شرکت، نتوانسته شرط رشد 0.33 درآمدی را تامین کنند.
• نسبت قیمت پایان سال به متوسط درآمدی سه ساله برابر 839 به 55.5 یا 15 به 1 دقیقا برابر حد بالایی پیشنهادی ماست.
• نسبت قیمت به ارزش خالص دارایی 839 به 562 است که آن نیز در حد پیشنهادی ما یعنی بین زیر یک و نیم قرار می گیرد.

بهترین چیدمان برای سرمایه گذار تدافعی

در سبد تدافعی معمولا سهم‌هایی وجود دارد که بتای چندان بالایی ندارند. این گونه سهم‌ها، با نوسانات شدید بازار دچار هیجان نمی‌شوند و به تعبیری ایزوله هستند. این سبد برای افرادی که دارای ریسک‌پذیری پایینی هستند، مناسب است. سهم‌های این سبد در شرایط خوب یا بد بازار، معمولا خوب عمل می‌کنند. سود زیادی را شامل حال سرمایه‌گذار نمی‌کنند اما او را دچار ضرر زیاد هم نمی‌کنند.

سهام سبد تدافعی همان‌طور که در برابر افت شدید بازار مصون است، با آهنگ رشد بازار نیز هماهنگ نیستند و به همین دلیل سرمایه‌گذاران هیجانی که سودای یک شبه پولدار شدن را دارند به سمت تشکیل چنین سبدهایی نمی‌روند. این سهم‌ها در بلند مدت بازدهی خوبی را نصیب سرمایه‌گذار می‌کنند. در واقع با خرید سهام محتاطانه و دفاعی، از ضرر و زیان‌های شدید و ناگهانی بازار در امان هستیم و با صبر کردن، به سود خوبی هم خواهیم رسید.

معمولا سهام این سبد متعلق به شرکت‌های تولیدی است. شرکت‌هایی که محصولات‌شان نیاز اساسی اقتصاد هستند و تقاضا برای آن‌ها زیاد و ثابت است. این ویژگی سبب می‌شود که این گروه از شرکت‌ها با نوسانات اقتصاد دچار بحران نشوند و حاشیه امنیت خود را حفظ کنند. لیست شرکت‌هایی که دارای این گونه سهام هستند در اینترنت موجود است. با یک جستجوی ساده می‌توانید آن‌ها را شناسایی و سهم‌شان را خریداری کنید.

گفتنی است افرادی که تمایل به تشکیل سبد تدافعی دارند، باید سهام شرکت‌هایی که از نظر وضعیت بنیادی، قوی هستند را خریداری کنند. همچنین شرکت‌های کالا و خدمات‌محور، سود نقدی سالانه خوبی را به سرمایه‌گذاران‌شان اختصاص می‌دهند.

ضریب بتا در سهام تدافعی چیست؟

سرمایه‌گذاران از ضریب بتا برای برای تعیین میزان ریسک و بازده مورد انتظار سهم و مقایسه آن با شاخص بورس استفاده می‌کنند. به عبارت دیگر ابتدا سطح ریسک‌پذیری خود را شناسایی و در مرحله بعد ضریب بتای سهم و اقلام مختلف دارایی را بدست آورده تا با توجه به وضعیت بازار برای انتخاب یک موقعیت سرمایه‌گذاری تصمیم‌گیری نماید.

پس سرمایه‌گذاران با در نظرگرفتن ریسک‌پذیری خود می‌توانند با انتخاب سهام با ضریب بتاهای متفاوت میان بازدهی کسب شده و ریسک متحمل شده پورتفویی متعادل و متناسب با شرایط فوق الذکر ایجاد کنند. برای فهم دقیق‌تر از ارتباط ضریب بتا و شرایط بازار به موارد زیر توجه نمایید.
سهام با β

پیشنهاد استفاده از شاخص معروف بورس برای حذف معضل شاخص ناکارآمد ایران

کارشناس بازار سرمایه با بررسی عملکرد شاخص های فعلی و معضل شاخص کل ناکارآمد، پیشنهاد الگو برداری از شاخص داو جونز آمریکا داد و سه راهکار معرفی کرد.

به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، شایان کرمی درباره برنامه سازمان بورس برای طراحی و راه اندازی شاخص جدید بازار سرمایه با انتشار متنی تحت عنوان" الگوی مناسب شاخص جدید بورس چیست؟" در دنیای اقتصاد اعلام کرد: در چند سال‌گذشته اکثر اهالی بازار سرمایه گلایه‌‌‌‌‌‌مند هستند که شاخص‌ کل فعلی بیانگر وضعیت کلی بازار نیست اما مسئله این است که شاخص‌‌‌‌‌‌های مختلفی در بورس وجود دارد.

توضیحی کوتاه از عملکرد شاخص های فعلی بورس

در بورس تهران چند شاخص مختلف وجود دارد. اولین شاخص که عمدتا مورد‌ توجه همگان است، شاخص‌ کل است که مبنای آن ارزش فعلی سهام به روی ارزش پایه آن است. در این شاخص تنها بازده قیمتی شرکت‌ها محاسبه می‌شود. در این نوع از شاخص، مسلما شرکت‌هایی که ارزش مارکت بالاتری دارند و تعداد سهام‌‌‌‌‌‌ منتشر شده‌‌‌‌‌‌ بیشتر است، وزن بیشتری را به خود اختصاص می‌دهند و آنها (شرکت‌هایی با ارزش بازاری بالاتر) در وضعیت شاخص تاثیرگذاری بیشتری دارند.

شاخص ۳۰ شرکت بزرگ و ۵۰ شرکت برتر را هم در همین راستا است که وضعیت شرکت‌های با ارزش بازار بالاتر را نشان می‌دهند و این دو شاخص به‌طور جداگانه وضعیت شرکت‌هایی را که ارزش بازاری بیشتری دارند بررسی می‌کنند. روش محاسباتی این دو شاخص نیز به روش شاخص‌کل است.

برای لحاظ کردن سود نقدی شرکت‌ها نیز شاخص TEDPIX نیز وجود دارد. شاخص دیگر مورد‌ توجه، شاخص هم ‌‌‌‌‌‌وزن است که متغیر وزن و ارزش بازار از فرمول محاسباتی آن خارج شده و بازده قیمتی همه شرکت‌ها را با وزن یکسان در نظر گرفته است. این شاخص شاید بتواند بیانگر این موضوع باشد که وضعیت کلی بازار (کلیه صنایع و شرکت‌ها بدون درنظر‌گرفتن میزان تاثیر‌گذاری ارزش بازار) به چه شکل است.

معمولا وقتی که شاخص هم‌‌‌‌‌‌وزن مثبت بیشتری نسبت به شاخص‌کل می‌خورد، نشان می‌دهد سهم‌هایی که کوچک‌تر هستند و در فرمول محاسبه شاخص‌کل وزن کم‌‌‌‌‌‌تری دارند در این شاخص (هم وزن) تاثیرگذار‌تر بوده و توجه بازار به صنایع و شرکت‌های با ارزش بازار کوچک‌تر بیشتر جلب شده است.

شاخص دیگر شاخص سهام شناور است که به بخشی از سهام یک شرکت گفته می‌شود که دارندگان آن و معامله‌‌‌‌‌‌گران بازار آماده خرید و فروش آن هستند و انتظار می‌رود در آینده‌‌‌‌‌‌ای نزدیک این بخش از سهام مورد معامله قرار بگیرد.

پیشنهاد الگو برداری از شاخص داو جونز آمریکا

با این اوصاف، نمای کلی وضعیت بازار با بررسی تمام این شاخص‌‌‌‌‌‌ها به نتیجه خواهد رسید ‌اما شاخص‌کل مدنظر بیشتر اهالی بازار سرمایه است. بنابراین برای داشتن شاخص جدید می‌توان به الگوبرداری از شاخص مطرح جهانی داو جونز آمریکا اشاره کرد.

این شاخص عملکرد سهام ۳۰ شرکت بزرگ بورس آمریکا را اندازه‌‌‌‌‌‌گیری می‌کند و می‌توان آن را برای شاخص بورس ایران هم پیشنهاد داد. برای مثال در شاخص داو جونز شرکت‌های بزرگی چون آمازون، فیس‌بوک، آلفابت و. به دلیل ارزش بازاری بسیار بالا ، حذف شده‌‌‌‌‌‌اند اما شرکت‌های دیگری چون کالاهای مصرفی، نفت و گاز، امور مخابرات و همچنین اپل، مایکروسافت و مک‌‌‌‌‌‌دونالد جزو شرکت‌های تشکیل‌‌‌‌‌‌دهنده این شاخص هستند.

اگر در شاخص داوجونز شرکتی مثل آمازون وجود داشت، تغییرات قیمتی این شرکت می‌‌‌‌‌‌توانست تاثیر بسیار عمده‌‌‌‌‌‌ای داشته باشد. نکته ایی که در شاخص‌ بورس وجود دارد و برای مثال تغییرات قیمت سهام فولاد مبارکه می‌تواند تاثیر بسیار زیادی داشته باعث می‌شود شاخص‌کل نمایانگر کل وضعیت بازار سرمایه نباشد یا دستکاری شود.

سه راهکار برای خروج تز معضل شاخص کل بورس ایران

برای حل این مشکل می‌توان چند راهکار در نظر گرفت. اولین راهکار این است که از شاخص داوجونز مشابه‌‌‌‌‌‌سازی صورت گیرد. به این معنا که در ایران هم شرکت‌هایی را که تاثیرگذاری زیادی بر شاخص دارند از درون شاخص‌کل حذف و شاخص جدیدی معرفی شود که جدا از شرکت‌های بزرگ حاضر در بازار سرمایه باشد.

با انجام این کار، تاثیرگذاری شرکت‌های بزرگ بر شاخص‌کل از بین می‌رود و دیگر موضوعاتی همچون دستکاری شاخص‌ یا عدم‌نمای کلی شاخص از وضعیت بازار سرمایه مطرح‌ نخواهد شد.

دومین راهکار این است که نشان داده شود وزن هر شرکت و میزان سرمایه گذاری در داو جونز تاثیرگذاری شرکتی که فرد سرمایه‌‌‌‌‌‌گذار آن را انتخاب می‌کند بر شاخص‌ کل چقدر است. به بیان دیگر این عدد یک عدد قابل‌لمس برای فرد سرمایه‌‌‌‌‌‌گذار باشد و به برخی واحدهای کیفی تبدیل شود.

راهکار سوم هم استفاده از ضریب بتا است که میزان حساسیت نوسانات قیمتی سهم را نسبت به تغییرات کل بازار نشان می‌دهد و می‌تواند برای هر شرکتی نشان داده شود که در بازه منفی‌ یک تا مثبت‌ یک شرکت سرمایه گذاری در داو جونز در حال معامله، چه ضریب تغییراتی در کل بازار دارد. در این صورت سرمایه‌‌‌‌‌‌گذار زمانی‌که این شرکت را با ضریب بتای منفی انتخاب می‌کند متوجه می‌شود که در صورت رشد بازار ، سهام این شرکت ممکن است پایین بیاید. یا بر عکس ضریب بتای صفر دارد و تغییرات کلی بازار تاثیری بر روی این سهم ندارد. یا ضریب بتای یک دارد و با تغییرات مثبت بازار این شرکت هم به همان نسبت رشد می‌کند.

شاخص داوجونز چیست و چه کاربردی دارد؟

شاخص داوجونز یک میانگین صنعتی از شاخص بورس در آمریکاست که با نماد اختصاری DJI شناخته می‌شود و نوسانات قیمت‌ ۳۰ شرکت فعال در ایالت متحده آمریکا را نشان می‌دهد.

این شاخص توسط چارلز داو تقریبأ یک قرن پیش تأسیس شد و دقیقأ به همین دلیل است که سرمایه‌گذاران از این شاخص، برای مقایسه عملکرد خود در بازار سهام استفاده می‌کنند.

داوجونز از سهام چه شرکت هایی تشکیل می شود؟

سهام برندهای مشهور آمریکا که در زمینه‌های امور مالی، نفت و گاز، خدمات عمومی، کالاهای مصرفی، فناوری و مخابرات و مراقبت‌های پوستی فعالیت می‌کنند، یک شاخص وزنی قیمتی را تشکیل می‌دهند.

به این معنا که، سهام شرکت‌ها با ارزش بالاتر، تأثیر بیش‌تری بر ارزش بازار خواهند داشت و به همین ترتیب، سهام با ارزش پایین‌تر، ارزش کم‌تری بر ارزش بازار خواهند داشت. به بیان دیگر سهامی با ارزش و حجم بالاتر، ۷۰ درصد از ارزش بازار را تشکیل می‌دهد.

توجه به این نکته خالی از لطف نیست که، سهام شرکت‌هایی مانند آمازون، فیسبوک و آلفابت به دلیل وزن بالایی که جریان درآمدیشان طی انجا معاملات در بازار سهام ایجاد می‌کنند، دراین شاخص لحاظ نمی‌شوند.

کاربردهای شاخص داوجونز

1. عاملی برای نظارت بر شرایط بازار است. چرا که این شاخص، به عنوان یکی از شاخص‌های اصلی، درک صحیحی از بازار سهام را برای سرمایه‌گذاران ایجاد می‌نماید.
2. ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد. در واقع با خرید این شاخص، می‌توانید یک سرمایه‌گذاری متنوع و با ریسک کم را تجربه کنید.
3. عاملی برای نظارت بر عملکرد سرمایه‌گذاری است. برای مثال اگر سود حاصل از سبد شما به طور مداوم از داوجونز بیش‌تر باشد، نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری بهینه‌ای را در پیش گرفته‌اید و البته برعکس این حالت نیز صادق است.
4. روند آینده سهام، وجوه متقابل و ETFها را مشخص می‌کند. در واقع با توجه به ضریب بتا می‌توان سنجید که ارزش بازاری سهام یک شرکت در مقابل داوجونز روند افزایشی خواهد داشت و یا کاهشی.

یک ایرانی می‌تواند در شاخص داوجونز سرمایه گذاری کند؟

پاسخ شما مثبت است و شما می‌توانید برای خرید این شاخص سرمایه گذاری نمایید. البته باید توجه داشته باشید که تحلیل یک سهم با تحلیل یک شاخص بسیار متفاوت است چرا که شاخص‌ها عمومأ به صورت تکنیکالی حرکت نمی‌کنند و به این ترتیب ریسک سرمایه‌گذاری برای شما افزایش می‌یابد.

به طور کلی می‌توان بیان کرد که داوجونز در بلندمدت همیشه روند صعودی و مثبتی را تجربه کرده است و البته به دلیل نوسانات بسیار زیاد در طی یک روز، سودهای کلانی را نصیب نوسان‌گیران حرفه‌ای خود می‌کند. بنابراین، در صورت تسلط بر بازارهای مالی بین‌المللی، سرمایه‌گذاری در این شاخص، همیشه جذاب خواهد بود.

نوشته شاخص داوجونز چیست و چه کاربردی دارد؟ اولین بار در خانه سرمایه. پدیدار شد.

بازدهی شاخص داوجونز ۲۵ درصد شد

بورس آمریکا در حالی که آخرین روز کاری سال را پرنوسان به پایان رساند که در کل متغیرهای این بازار توانستند در سال ۲۰۱۷ میلادی، بیشترین میزان افزایش را نسبت به سال ۲۰۱۳ به ثبت برسانند.

به گزارش ایبِنا، در آخرین روز کاری سال ۲۰۱۷ میلادی، بازار آمریکا با کاهش شاخص ها همراه شد در حالی که قیمت دلار به پایین ترین میزان نسبت به سال ۲۰۰۵ میلادی رسید و هر یورو معادل یک دلار و ۲۰ سنت معامله شد .

بر اساس این گزارش، شاخص اس اند پی با روند کاهشی در سال جاری باز هم توانست میانگین رشد سالانه خود را به بالای ۱۹ درصد برساند .

این در حالی است که، معاملات روز جمعه با افزایش شاخص ها در معاملات صبحگاهی همراه بود اما در ۱۵ دقیقه پایانی شاخص ها کمی کاهشی شدند .

سهامداران در انتظار تعطیلات سال نو

حجم معاملات ۲۸ درصد نسبت به میانگین ۳۰ روزه اخیر کمتر بوده است در حالی که سرمایه گذاران در انتظار تعطیلات سه روزه سال نو هستند .

شاخص داوجونز معاملات آخرین روز را در روند ترمیمی به سر برد تا میانگین بازدهی سالانه سال ۲۰۱۷ خود را به ۲۵ درصد برساند .

شرکت های کوچک در بازار آمریکا توانستند سال جاری را با رشد ۱۳ درصدی به پایان برسانند در حالی که شاخص نزدک هم بازدهی ۲۹ درصدی را در سال ۲۰۱۷ به ثبت رساند .

در بازار ارز جهانی شاخص دلار با بیشترین میزان افت نسبت به یک ماه گذشته رو به رو شد و افت ۸.۵ درصدی را در سال ۲۰۱۷ به ثبت رساند .

کاهش شاخص S&P

در آخرین روز کاری بازارها، شاخص اس اند پی با افت ۰.۵ درصدی همراه شد در حالی که شاخص داوجونز کاهش ۰.۵ درصدی داشت و نزدک هم افت ۰.۷ درصدی را از آن خود کرد .

شاخص یورواستاکس ۰.۱ درصد منفی شد در حالی که شاخص آسیا پاسفیک با رشد ۰.۴ درصدی معاملات را خاتمه داد و تاپیکس ژاپن افت ۰.۱ درصدی را از آن خود کرد.

تاریخچه تحلیل تکنیکال – نظریه داو جونز

امروزه بازارهای سرمایه نظیر کریپتوکارنسی، فارکس و بورس اوراق بهادار تهران با گردش روزانه میلیاردها دلار، حجم وسیعی از سرمایه افراد و شرکت ها را به خود جذب کرده اند. برای فعالیت در این بازارها بدون شک نیازمند دانش خاصی هستید تا بتوانید از نوسانات قیمتی حداکثر بهره را ببرید.

این دانش به علم تحلیل تکنیکال شهرت یافته و ریشه آن متعلق به صدها سال پیش است و براساس برخی منابع تاریخی به نظر می رسد که دانش تحلیل تکنیکال برای اولین بار در قرن 18 در کشور ژاپن و توسط یک تاجر برنج با نام Homma Munehisa ظاهر شده است. اما بعدها در قرن 19 تحلیل تکنیکال در آمریکا مورد توجه قرار گرفت. “چارلز داو” شخصی بود که در این زمینه شروع به فعالیت کرد و امروزه او را به نام پدر علم تحلیل تکنیکال نوین می شناسند.

اگرچه از «داو» هیچ کتابی در زمینه تحلیل تکنیکال منتشر نشده است، اما او بود که درها را به روی تحلیل تکنیکال باز کرد؛ او با ثبت کردن متوسط بالا و پایین قیمت‌های روزانه، هفتگی و ماهانه به مرتبط کردن الگوهای آنها و جریانات بازار پرداخت. سپس شروع به نوشتن مقالاتی در نشریه «وال استریت ژورنال» نمود و پس از رویدادها شرح داد که چگونه الگوهای خاصی در بازار به وقوع پیوسته است.

نظریات داو از سرمقاله ای که برای وال استریت ژورنال نوشته استخراج شده است. چالرز داو، موسس وال استریت ژورنال و بنیانگذار داوجونز است. پس از مرگ او، با جمع آوری مقالاتش نظریه داو شکل گرفت. نظریه داو 6 اصل اساسی دارد که توسط نلسن، رابرت، رها و همیلتون گردآوری شده است. داو دریافته بود که میانگین قیمت پایانی سهام می تواند مبنای خوبی برای تشخیص وضعیت اقتصادی کشور باشد. در سوم ژوئن 1884 نخستین میانگین یا شاخص بازار سرمایه که از میانگین قیمت نهایی 11 شرکت بدست آمده بود توسط داو منتشر شد.

اصول اساسی نظریه داو

1. همه چیز در میانگین ها(شاخص ها) لحاظ می شود.

تعریف روند

روند جهت حرکت قیمت را در بازار نشان می دهد. بازار هرگز بصورت یک خط راست حرکت نمی کند و تغییرات بازار به صورت یکسری از حرکات زیگزاگ مشخص می شود. این زیگزاك ها همانند یکسری موج های پی در پی هستند که شامل موج های صعودی و موج های نزولی می باشند. برآیند حرکات این موج های صعودی و نزولی روند بازار را تشکیل می دهد که شامل روند های صعودی و نزولی و خنثی می باشد.

2. بازار سه نوع روند دارد:

1. روند صعودی: کف موج بعدی از کف موج قبلی بالاتر باشد.
2. روند نزولی: سقف موج قبلی از سقف موج جدید بالاتر باشد.
3. خنثی یا side یا range: سقف و کف موجها در یک محدوده مشترك باشند.

از نظر داو یک روند خود مشتمل بر سه روند دیگر است:

1. روند اولیه یا اصلی یا بزرگ یا جریان: نشان دهنده جریان حاکم بر کل روند است. روند بزرگ یا بلند مدت که ممکن است از یک تا چند سال به طول بیانجامد. اگر بازار پی در پی سقف های بزرگتر و کف های بزرگتر بسازد افزایی است.
2. روندهای ثانویه یا میان مدت یا امواج: در حقیقت امواجی هستند که جریان یا روند اولیه را تکمیل می کنند. از1تا 3ماه به طول می انجامد و تا حدود یک سوم تا دو سوم روند دوم پیش از خود بازگشت انجام می دهد. (عموما 33تا 66درصد از حرکت اصلی قیمت را اصلاح می کند).
3. روند کوچک یا کوتاه یا سطح ناهموار دریا: از1روز تا 3هفته به طول می انجامد و کم اهمیت و گمراه کننده هستند. اگر هر موج نسبت به موج قبلی نفوذ بیشتری در ساحل داشته باشد جریان جاکم می شود.هرگاه بالاترین نقطه ای که امواج متوالی در ساحل به ان می رسند کاهش داشته باشد جریان رو به بازگشت و نابودی است.

روند های اصلی یا بزرگ سه فاز دارند:

1. فاز تجمیع یا تراکم: زمانی است که خبرگان بازار بر خلاف نظر بازار شروع به خرید می کنند. در این فاز قیمت سهام خیلی تغییر نمی کند زیرا این سرمایه گذاران در اقلیتند.
2. فاز مشارکت عمومی: با شروع رشد قیمت مشارکت عمومی همراه می شود و قیمت به سرعت رشد می کند. این فاز تا زمانی اتفاق سرمایه گذاری در داو جونز می افتد که سفته بازی بسیار زیاد می شود.
3. فاز توزیع: در این نقطه ، سرمایه گذاران زیرك شروع به توزیع سهام می کنند.

3. شاخص ها باید یکدیگر را تایید کنند.

در زمان داو ، اولین شاخص او شاخص صنعتی بود و دیگری شاخص شرکت های راه آهن. برای داو ، بازار صعودی برای شاخص صنعتی تا هنگامی که شاخص راه آهن نیز صعود نمی کرد تایید نمی شد. از نظر او زمانی که مابین این دو شاخص واگرایی بود یک هشداری جهت تغییر اوضاع وجود داشت.

4. حجم معاملات باید روند را تایید کند. اصولا نظریه داو بر رفتار نرخ تاکید دارد و حجم تنها برای تعیین موقعیت های نامعلوم بکار می رود.حجم باید در جهت روند اصلی گسترش یابد.با رشد قیمت ،حجم معامله نیز می بایست رشد کند.

5. روندها تا زمانی که اخطارهای قطعی جهت پایان آنها وجود نداشته باشد معتبرند.

از نظر داو ، روندها با وجود نویزهای بازار (نوسانات بازار) همچنان پابرجا می مانند. ممکن است قیمت به صورت موقت در خلاف جهت روند حرکت کند اما به سرعت مجددا به حرکت در جهت اصلی ادامه خواهد داد. تشخیص اخطار قاطع بازگشتی کار ساده ای نیست. ابزارهای تحلیل تکنیکی برای شناسایی این هشدارهای بازگشتی بسیار مفیدند اما توسط تحلیلگران مختلف به صورت های متفاوت تفسیر می شوند.