مدیریت ریسک مالی چیست؟ تعریف، تحلیل و رویکردها
مدیریت ریسک مالی، با استفاده از ابزارهای مالی کارآمد، طراحی و اجرا می شود تا شرکت را از ریسک های مختلف مالی محافظت نماید. به دلیل وجود تقاضایزیاد در این زمینه، مدیریت ریسک مالی اکنون به عنوان یک رشته مجزا تدریس می شود و دروس آن شامل مدیریت ارتباط بین جنبه های داخلی موسسات مالی و عوامل خارجی است که بر سرمایه گذاری تاثیر می گذارد.
تعریف مدیریت ریسک مالی
مدیریت ریسک مالی به فرآیند پیشرفت تدریجی و دائمی ارزش مالی قابل قبول در هر سازمان اشاره دارد. ابزارهای مالی معمولا برای کمک به تیم مدیریت به منظور مدیریت افشای ریسک، به ویژه ریسک اعتباری و ریسک بازار، مورد استفاده قرار می گیرند. سایر ریسک ها عبارتند از ریسک سهام، ریسک تأمین کننده، ریسک مشتری، ریسک شرکا، ریسک مالی، ریسک نقدینگی و ریسک های مربوط به نرخ بهره، نرخ ارز و تبدیل و قیمت کالاها. الگوریتم مدیریت ریسک مالی شبیه به مدیریت ریسک عمومی است. فرآیند مدیریت ریسک مالی عموما به سه مرحله تقسیم می شود: شناسایی منابع ریسک، ارزیابی آن و تدوین طرح های مربوطه. هر دو رویکرد کمی و کیفی، در مدیریت ریسک مالی قابل اجرا و امکان پذیر است و استفاده از هر یک از این روش ها به نوع ریسکی که تیم مدیریت با آن مواجه است، بستگی دارد. هدف مدیریت ریسک مالی به عنوان یک شاخه خاص از مدیریت ریسک، کمک به اولویت بندی ابزارهای مالی و استفاده از آنها برای مدیریت ریسک های پر هزینه است. وابستگی متقابل بین ریسک باعث خطرناک تر شدن آنها می شود و شرکت یا مبلغ سرمایه گذاری شده، در معرض آسیب پذیری بیشتری قرار می گیرند. به عنوان مثال، نرخ ارز (تبدیل) و نرخ بهره به شدت به یکدیگر وابسته هستند. بنابراین وابستگی آنها باید در هنگام تدوین چارچوب مدیریت ریسک مالی مورد توجه قرار گیرد. مدیریت ریسک مالی، با استفاده از ابزارهای مالی کارآمد، طراحی و اجرا می شود تا شرکت را از ریسک های مختلف مالی محافظت نماید. به دلیل وجود تقاضای زیاد در این زمینه، مدیریت ریسک مالی اکنون به عنوان یک رشته مجزا تدریس می شود و دروس آن شامل مدیریت ارتباط بین جنبه های داخلی موسسات مالی و عوامل خارجی است که بر سرمایه گذاری تاثیر می گذارد. همچنین بازارهای مالی مدرن را نیز شامل می شود. مدیریت ریسک مالی، درک و شناخت خوبی را برای پایه ریزی تکنیک های مدرن مدیریت ریسک ارائه می دهد.
مطالب مرتبط:
تجزیه و تحلیل مدیریت ریسک مالی
فرض کنید یک شرکت یا یک تیم مدیریت مالی قصد دارد، میزان شدت و انواع ریسک های احتمالی را محاسبه کند. برای این کار، تیم باید وضعیت کامل را تجزیه و تحلیل کند و با استفاده از تکنیک، رویکرد یا روشی که بیشتر از سایر روش ها قابل اجرا است، مانع روی دادن ریسک و یا به حداقل رساندن آثار آن شود. در اینجا ما روش ها و رویکردهای مدیریت ریسک مالی را با ذکر چند مثال توضیح خواهیم داد:
روش های انجام تجزیه و تحلیل مدیریت ریسک مالی
ارزش در معرض ریسک (VAR): یکی از مهمترین روش ها یا اقدامات برای مدیریت ریسک مالی، تحلیل VAR است. ارزش در معرض ریسک، بر مبنای میزان خسارات احتمالی، احتمال شدت صدمات و آسیب ها و مدت ابزار مدیریت ریسک زمان محاسبه می شود. تصور کنید یک پروژه فرضی توسط یک شرکت مالی انجام می شود که ارزش در معرض ریسک آن در طی یک ماه، برابر با 7 و کل سرمایه آن 20 هزار روپیه هند است. این بدان معنی است که در هر ماه از طول عمر پروژه، 7 درصد احتمال از دست دادن 20 هزار روپیه وجود دارد. مثال دیگر، سرمایه گذاری معمولی یک شرکت یا یک فرد است. اگر معیار اندازه گیری VAR، 10 هزار روپیه و سطح اطمینان، 38 درصد اطمینان در طول دوره 29 روزه و بدون سرمایه گذاری یا فروش تا روز 29ام باشد، آنوقت 38 درصد احتمال دارد که سرمایه گذار، مبلغ 10 هزار روپیه را در یک ماه از دست دهد. ارزش در معرض ریسک، یک مقدار تقریبی برای احتمال زیان مالی یا از دست دادن سرمایه است. ضررهای واقعی ممکن است بیشتر یا کمتر از ارزش تخمین زده شده باشد.
تحلیل رگرسیون: یکی دیگر از روش ها یا رویکردهای مدیریت ریسک مالی، تحلیل رگرسیون است. این تحلیل برای برای مطالعه آثار و پیامدهای حاصل از قرارگیری یک متغیر در معرض هر نوع تغییر است. مثلا این تحلیل، نشان می دهد که چه مقدار تغییرات نقدینگی در هنگام مواجهه با افزایش یا کاهش نرخ بهره رخ خواهد داد.
تجزیه و تحلیل سناریو: تجزیه و تحلیل سناریو یکی دیگر از روش های قدرتمند مدیریت ریسک مالی است. حتی گاهی اوقات به عنوان یکی از تکنیک های مدیریت ریسک مالی به شمار می آید. همچنین با نام های آزمون فشار، آزمون ه حساسیت یا تجزیه و تحلیل "چه خواهد شد اگر (what if)؟" نیز شناخته می شود. در این روش، مدیران و تیم های مالی به بحث و تهیه چند سناریوی فرضی و در عین حال مرتبط به موضوع می پردازند و سوالی که مطرح می کنند این است: که اگر این وضعیت رخ دهد، چه خواهد شد؟ سایر سوالات عبارتند از: اگر بازار سهام 48 درصد سقوط کند، چه خواهد شد؟ اگر بانک مرکزی نرخ بهره را 29 درصد افزایش دهد، چه خواهد شد؟ اگر نرخ ارز 30 درصد کاهش یا 29 درصد افزایش یابد، چه خواهد شد؟ اگر یک مشتری مهم را از دست دهیم، چه خواهد شد؟ پس از ارزیابی، نتایج تحلیل های سناریو فرضی با در نظر گرفتن افشای ریسک بر مبنای محاسبات، به یک مقدار کمی تبدیل می شوند که نشان دهنده مبلغ زیان ناشی از ریسک است. سپس بیشترین مبلغ پیش بینی شده برای زیان، به عنوان بدترین سناریو مورد بررسی قرار می گیرد.
ابزار مدیریت ریسک
ابزار مدیریت ریسک. هوش تجاری فرشاد آقابزرگی. ابزار مورد بررسی. RiskyProject ERA Symbiant risk suite Risk decision. RiskyProject. ابزاری برای : برنامه ریزی پروژه تحلیل کمی ریسک های پروژه با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو اندازه گیری کارایی پروژه. Intaver Institute Inc. - PowerPoint PPT Presentation
Text of ابزار مدیریت ابزار مدیریت ریسک ریسک
1 RiskyProjectERASymbiant risk suiteRisk decision2RiskyProject : Intaver Institute Inc.303, 6707, Elbow Drive S.W, Calgary, AB, CanadaTel: +1(403)692-2252Fax: +1(403)459-4533www.intaver.com3RiskyProject - featuresProduct lifecycle managementRisk templatesProbabilistic and conditional branchingManaging mitigation plansAdvanced reporting toolsRisk event correlationsOptional decision tree analysisMultiple statistical distributions and distribution fitting
Easy to use quantitative schedule risk analysis based on risk eventsProbabilistic cash flow analysis Project tracking with risks and uncertaintiesIntegration with Microsoft Project, Primavera, or other project management softwareAnalysis of critical risk events which need to be mitigated first4RiskyProject - workflow
5ERA (enterprise risk assessor) enterprise GRC (governance, risk, compliance)
6ERA key functionalityForm reportingKey risk indicators (KRIs)incident/loss event databaseQuestionnairesAlertsExecutive dashboardsSorting & filteringBusiness rules7 8
بازرسی مبتنی بر ریسک (RBI) چیست؟
به عنوان یک قانون کلی میتوان گفت که ۹۰٪ خطرات در فرایندهای نفت، گاز و پتروشیمی در ۱۰٪ تجهیزات آنها نهفته است و لذا شناسایی دقیق این تجهیزات برای مدیران و مالکان مجتمعها از اهمیت شایانی برخوردار است.
از منظر نخست، با شناسایی این تجهیزات پرخطر، فعالیتهای بازرسی و نگهداری و تعمیرات بیشتر بر روی آنها متمرکز شده و این فعالیتها برای سایر تجهیزات (۹۰٪ کم خطر) کاهش مییابد که نتیجه آن کاهش قابل توجه هزینههای مستقیم و غیر مستقیم نگهداری و تعمیرات میباشد. منظور از هزینههای مستقیم هزینههای مربوط به تامین تجهیزات مواد و پرسنل لازم برای انجام بازرسی/تعمیرات و نگهداری میباشد. هزینههای غیر مستقیم میتواند طیف گستردهای را در بر گیرد، اما یکی از مهمترین این هزینهها، مبحث عدم/کاهش تولید ناشی از دوره تعمیرات است که چنین هزینههایی عموما چندین برابر هزینههای مستقیم میباشد.
دومین دلیل اهیمت شناخت تجهیزات پر خطر، بحث کاهش و مدیریت ریسک میباشد که انجام غیر فنی و غیر دقیق آن عموما هزینههای کلانی را برای صاحبان صنایع ایجاد مینماید. در نقطه مقابل اما با شناسایی دقیق خطر شاید بتوان با هزینههای پایین (به عنوان مثال با اعمال یک پوشش محافظ خوردگی به تجهیز و یا افزودن یک شیر قطع جریان در شرایط اضطراری به قسمتی از لوله) مقدار خطر را به گونه قابل توجهی کاهش داد. همچنین با شناسایی کمی خطر و بهینهسازی بازههای تعمیرات اساسی سالانه بر اساس آنالیز ریسک امکان کاهش/توقف تولید ناشی از خرابیها (Business Interruption) به مقدار زیادی کاهش مییابد.
بازرسی مبتنی بر ریسک (RBI) فرآیندی است که در آن مقدار خطر تجهیزات مشخص شده و امکانات بازرسی بر این تجهیزات متمرکز میشود. مفهوم خطر از منظر فنی به عنوان حاصل ضرب احتمال شکست در نتیجه شکست شناخته میشود که در آن بخش احتمال تخریب معطوف به مکانیزمهای تخریب و خوردگی بوده و بخش نتایج تخریب پارامتری از مواد شیمیایی درون تجهیز و انواع حوادث ناشی از آن همچون انفجار، نشت مواد سمی، توقف تولید و هزینههای تعمیراتی آن میباشد.
Risk= Probability Of Failure (POF) * Consequence Of Failure (COF)
بازرسی مبتنی بر ریسک (RBI) به سه روش کیفی (Qualitative)، کمی (Quantitative) و نیمه کمی (Semi-Quantitative) قابل انجام بوده که هر یک مزایا و معایب خود را دارا میباشند.
در این روش با شناسایی دقیق مکانیزمهای تخریب فعال و شدت آنها و همچنین محاسبه نتایج حاصل از نشت احتمالی، تجهیزات پرخطر شناسایی و رتبهبندی شده و بیشترین منابع موجود از جمله منابع بازرسی، تعمیراتی و ایمنی به گونهای هدفمند بر آنها اختصاص مییابد.
از منظر بازرسی علاوه بر تمرکز منابع بازرسی بر تجهیزات با بیشترین مقدار خطر، با توجه به مشخص شدن مکانیزمهای خرابی فعال و شدت آنها، بازههای زمانی بهینه بازرسی، روشهای موثر و نوین بر شناسایی مکانیزمها نیز تعیین میگردد. در مرحله بعد محلهای حساس تجهیزات از منظر تخریب شناسایی و بر روی نقشههای مربوط معین میشوند.
خروجی دیگر انجام بازرسی بر مبنای ریسک دستورالعمل کاهش خطر شامل ارائه پیشنهادهای انتخاب مواد و یا تزریق بازدارندههای خوردگی برای کاهش شدت تخریب، اصلاح سیستم پایش خوردگی و پارامترهای فرایندی جهت پایش موثرتر تجهیزات و یا راهکارهایی جهت اصلاح تجهیزات هشداردهنده نشت، تجهیزات ایمنی و یا تغییرات فرایندی نیز میباشد.
سیستم بازرسی مبتنی بر ریسک، بر اساس ارزیابی ریسک، روشهای بازرسی مناسب و فواصل زمانی صحیح انجام این روشها را پیشنهاد میدهد. بدون استفاده از بازرسی بر مبنای ریسک و با استفاده از روشهای سنتی بازرسی، کوتاهتر کردن فاصله زمانی بازرسیها، در ابتدا میزان ریسک را کاهش میدهد. ولی در صورتی که فاصله زمانی بازرسیها بیش از حد کم شود، ممکن است ریسک افزایش یابد؛ یعنی انجام بازرسی بیشتر همیشه به معنای کاهش ریسک نیست. بلکه رخ دادن مواردی مانند امکان بروز اشتباه و یا حتی صدماتی که به تجهیز در زمان بازرسی وارد میآید (بهویژه در بازرسیهای تهاجمی که نیازمند بازکردن قسمتهایی از تجهیز است)، میتواند ریسک را نیز افزایش دهد. در نهایت و پس از استقرار روش بازرسی مبتنی بر ریسک (RBI) ریسک به صفر نخواهد رسید، ولی ریسک باقیمانده، عمدتاً در حد ریسکهای ناشی از خرابیهای تحمیلشده از خارج از تجهیز (مثلاً در اثر حوادث طبیعی یا خرابی سایر تجهیزات) خواهد بود.
بازرسی مبتنی بر ریسک (RBI) چیست؟
بازرسی بر مبنای ریسک نسل سوم، به ترتیب بعد از بازرسی بر اساس زمان (Time-Based Inspection) و بازرسی بر مبنای وضعیت (Condition-Based Inspection) و نوینترین نسل برنامهریزی بازرسی تجهیزات در صنایع و بویژه صنعت نفت، گاز و پتروشیمی میباشد؛ که البته پیچیدگیهایی را در برنامهریزی و مدیریت این خانواده از بازرسیها ایجاد مینماید و طبیعتا استفاده از متدولوژی ساختاریافته معتبر و ابزارهای نرم افزاری معتبری را طلب مینماید. RBI از سه مرحله ارزیابی احتمال خرابی، ارزیابی نتایج خرابی و متعاقبا محاسبه مقدار خطر، و در نهایت ارائه برنامه بازرسی و کاهش خطر تشکیل شده است و همانطور که گفته شد در سه حالت کیفی، کمی و نیمه کمی قابل انجام میباشد. در ارزیابی کیفی، قضاوت در ارتباط با احتمال و نتایج شکست عمدتا توسط متخصصین هر بخش (Subject Matter Expert) انجام میشود. به عنوان مثال بازهای بین ۱ تا ۱۰ برای احتمال و نتایج شکست در نظر گرفته شده که این اعداد توسط SME به هر تجهیز تخصیص مییابد و مقدار ریسک متعاقبا محاسبه میشود. روش کیفی اگرچه روشی غیر دقیق بوده و نتایج در آن کاملا وابسته به نظر شخصی SME میباشد، اما راهکاری بسیار موثر برای غربالگری اولیه و جداسازی تجهیزات غیر ضروری جهت انجام ارزیابیهای دقیقتر به روش کمی یا نیمه کمی میباشد.
در روش کمی هریک از دو مرحله ارزیابی احتمال و نتیجه تخریب توسط روشی فرمولبندی شده، استاندارد و مشخص صورت پذیرفته و نتایج در قالب اعداد و رقم ارائه میشوند. در روش شبه کمی یا یکی از فرایندهای ارزیابی احتمال ابزار مدیریت ریسک و نتیجه تخریب کیفی بوده و یا هر دو مرحله کمی انجام شده اما نحوه ارائه مقدار ریسک کیفی میباشد. یکی از رایجترین روشهای ارائه ریسک به صورت کیفی دستهبندی مقادیر احتمال و نتیجه تخریب در دستههایی با حد بالایی و پایینی مشخص و در نهایت تخصیص مقادیر کمی به آنها میباشد.
پس از ارائه توضیحات عمومی در خصوص بازرسی بر مبنای ریسک اکنون نوبت آن است که نگاهی دقیقتر به مراحل انجام پروژه در حالت کمی و یا نیمه کمی انداخته شود.
ابزار مدیریت ریسک
عنوان فارسی: | AIRMS: ابزار مدیریت ریسک با استفاده از یادگیری ماشین |
عنوان انگلیسی: | Airms: A Risk Management Tool Using Machine Learning |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 40 | تعداد صفحات ترجمه فارسی : ترجمه نشده |
سال انتشار : 2018 | نشریه : الزویر - Elsevier |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | کد محصول : E8432 |
محتوای فایل : PDF | حجم فایل : mb 7 |
رشته های مرتبط با این مقاله: مدیریت، مهندسی کامپیوتر |
گرایش های مرتبط با این مقاله: مدیریت فناوری اطلاعات، هوش مصنوعی |
مجله: سیستم های متخصص با نرم افزار - Expert Systems With Applications |
دانشگاه: Department of Structural Engineering - School of Civil Engineering - National Technical University of Athens - Greece |
کلمات کلیدی: یادگیری عمیق؛ درختان تصمیم گیری؛ استراتژی های تجاری؛ مدیریت ریسک؛ renko bars اصلاح شده؛ نمونه کارهای سودآور |
برای سفارش ترجمه این مقاله با کیفیت عالی و در کوتاه ترین زمان ممکن توسط مترجمین مجرب سایت ایران عرضه؛ روی دکمه سبز رنگ کلیک نمایید.
In this work, an innovative approach to exploit the true potentials of machine learning (ML) by the financial industry is presented; using ML technology not as a source of investment ideas but as a consultant for trading decisions. In particular, the artificial intelligent risk management system (AIRMS) is presented that introduces one of the first efforts in the literature to utilize supervised ML as a risk management tool. Two AIRMSs systems are developed based on two well-known ML algorithms, i.e. artificial neural networks and decision trees. These two systems are applied into the five major currency pairs (FOREX) using signals obtained from an existing technical breakout trading strategy introduced in previous study by the authors, covering a seven-year period (2010-2016). Technical indicators and times series of the past entry points feed AIRMS in order to classify produced signals from the trading strategy into two classes: profitable and not. Constructing new portfolios using signals classified only as profitable resulted in an increased profit of more than 50% compared to the original ones. In this work, technical improvements are also proposed on the application of ML algorithms to financial data related to evaluation metrics and smoothing inputs. The obtained results revealed that the two AIRMSs can achieve impressive improvements to the performance of already profitable portfolios and proved that using ML to build risk management tools is very ابزار مدیریت ریسک promising.
The major achievement of this study was the successful application of two machine learning models for risk management purposes; resulting in the development of an artificial intelligent risk management system (AIRMS). Decision trees (DT) and artificial neural networks (ANN) are the two models that were used in this work. In previous work (Chandrinos and Lagaros, 2018), the authors proposed two profitable currency portfolios (labeled as EWP2 and KCP2) that were based on the optimized channel MRB strategy. These two portfolios are constituted by five currencies exchange rates (GBP/USD, USD/JPY, EUR/USD, GBP/JPY and EUR/JPY) and their returns refer to a seven-year period, from the year 2010 to 2016.
The main target of the developed AIRMS was to improve the performance of the two portfolios not by generating new profits but preventing them from losses. Therefore, AIRMS was applied to the optimized trading strategy in order to recognize which signals will be profitable and which ones will not, transforming the profitable ones into trades. For both risk management systems developed in the current study (i.e. DT and ANN based ones, labeled as AIRMS-DT and AIRMS-ANN, respectively) the dynamic moving window was used in order to train, test and finally predict the quality of the produced signals of the next year. Worth mentioning that the way that the two machine learning models were calibrated is crucial for the results produced and that the two systems succeeded to provide significant amelioration on the performance of both EWP2 and KCP2 currency portfolios, resulting into improved portfolios that can be even more attractive to potential investors. The two systems not only increased ابزار مدیریت ریسک the profitability of both portfolios but also mainly managed to further strengthen their sharpe ratio by reducing the standard deviation.
معرفی و دانلود PDF کتاب اصول مدیریت ریسک
برای دانلود قانونی کتاب اصول مدیریت ریسک و دسترسی به هزاران ابزار مدیریت ریسک کتاب و کتاب صوتی دیگر، اپلیکیشن کتابراه را رایگان نصب کنید.
برای دانلود قانونی کتاب اصول مدیریت ریسک و دسترسی به هزاران کتاب و کتاب صوتی دیگر، اپلیکیشن کتابراه را رایگان نصب کنید.
دانلود کتاب از اپلیکیشن کتابراه
معرفی کتاب اصول مدیریت ریسک
مایکل کروهی، دن گلای و رابرت ام. مارک کارشناسان مشهور جهانی ریسک در کتاب اصول مدیریت ریسک، بدون اینکه نیاز به دانستن فرمولهای پیچیده و جزییات ریاضی داشته باشید، شما را با کلیات و جزئیات این حوزه آشنا میکنند.
دربارهی کتاب اصول مدیریت ریسک:
مدیریت ریسک اغلب به عنوان یک فعالیت مستقل از شرکت، متفاوت از تولید بازده توصیف میشود. اکثر مدلهای خرد و کلان در اقتصاد، از چارچوبی مطمئن، شروع شده و برای بیان عدم اطمینان یک اصطلاح ریسک را اضافه میکنند. هنگام توصیف اقدامات پیش بینی شده از این مدلها، خطا یا اصطلاح عدم اطمینان از بین میرود، زیرا مدلسازان فرض میکنند بهتر است انتظارات را به عنوان بهترین حدس خود در مورد نتایج آینده به دست آورید.
اما در هر دو مورد، این کار اشتباه است. مدیریت ریسک بخشی از یک برنامه بهینهسازی، مبادلات بین ریسک و بازگشت است. همانطور که مایکل کروهی (Michel Crouhy)، دن گلای (Dan Galai) و رابرت ام. مارک (Robert Mark) در کتاب اصول مدیریت ریسک (The Essentials of Risk Management) توضیح دادهاند، سه ابزار مدیریت ریسک عبارتند از: (الف) ذخیره، (ب) متنوع سازی، و (ج) بیمه.
با داشتن ذخایر بیشتر در برابر عوارض جانبی، ریسک سازمان یا بانک کاهش مییابد. با این حال، ذخایر بزرگ نشان دهنده بازده پایین هستند و باید پویایی ذخیره را مشخص کرد. به عنوان مثال، اگر بانکی برای محافظت از آن در برابر نزول شدید، به سرمایه یا نقدینگی نیاز دارد، آیا پس انداز ایستا است یا میتوان از آن استفاده کرد، و چگونه میتوان در هنگام کاهش شدید، از آن استفاده کرد؟ اگر این کار یک پس انداز است که ابزار مدیریت ریسک همیشه باید در سطح ایستا باشد، به هیچ وجه یک ذخیره نیست. اینها سؤالات بهینه سازی و برنامه ریزی مهم در عدم اطمینان هستند. با تنوع بیشتر، بانک ریسکهای خاص را کاهش و ریسکهای سیستماتیک را حفظ میکند، که ممکن است به بازار نیز منتقل شود.
کتاب اصول مدیریت ریسک در فصلهای مختلف خود توضیح میدهد، ریسکهای سیستمیک، ارتباطات طرف مقابل، ریسک نقدینگی، ریسکهای اعتباری و ریسکهای بازار، همه با هم، بازتاب یک بحراناند. درک چگونگی تمرکز ریسکها، در اوقات خوشایند و سپس گسترش آن از طریق ارتباطات سیستمیک در اوقات ناخوشایند، باید به بخشی از فلسفه مدیریت ریسک بانکی تبدیل شود. بدون این درک، مقاومت مؤسسات مالی در برابر فعالیتهایی که رشد و سودآوری را در کوتاه مدت ایجاد میکنند، دشوار است، اما ممکن است در طولانی مدت ریسکهای ناپایداری ایجاد کند.
اقتصاد جهانی تلاش میکند تا مسیری را برای رشد پایدار ایجاد نماید. این مسیر درست در همان روندی است که کشورهای توسعه یافته در سالهای بحران، حمایت اقتصاد و سیستمهای بانکی را کسب کردند. این چالشها همچنین فرصتهای بسیاری را ایجاد میکند. ناتیکسیس نقش خط مقدم را در تأمین مالی اقتصاد واقعی ایفا میکند، اما میدانیم که این موضوع باید بر مبنای مدیریت ریسک یکپارچه ساخته شود.
در این راستا، کتاب پیش رو، از فلسفه کسب و کاری که در ناتیکسیس در حال توسعه است، پشتیبانی میکند. موفقیت بلند مدت به مؤسسات و اقتصادهایی میرسد که میتوانند ضمن مدیریت ریسکهای نزولی، از طریق مدیریت بهتر ریسک و همچنین انتخاب دقیق مدلهای اساسی کسب و کار، رشد را تحقق بخشند.
کتاب اصول مدیریت ریسک مناسب چه کسانی است؟
امروزه مدیریت ریسک دیگر تنها به متخصصان مدیریت ریسک ابزار مدیریت ریسک محدود نمیشود. ذینفعان اعم از کارمندان گرفته تا سرمایه گذاران باید اصول این مدیریت را بدانند چرا که عدم درک ماهیت اساسی ریسک میتواند عواقب مخربی داشته باشد.
در بخشی از کتاب اصول مدیریت ریسک میخوانیم:
متأسفانه، مدیریت ریسک به طور مداوم نتوانسته است از بروز اختلال در بازار، یا از ضعف حسابداری مشاغل ناشی از اشتباه در مدیریت سازمانها جلوگیری نماید. در مورد مشکل سابق، مبنی بر این که بازارهای مشتق پذیر مقادیر زیادی از ریسک را آسان میکنند، نگرانیهای جدی وجود دارد، و این که «رفتار توده» مدیران ریسک پس از بروز بحران در جریان است (به عنوان مثال، فروش داراییهای پرمخاطره هنگامی که اقدامات ریسک به حد خاصی برسد) و در واقع نوسانات بازار را افزایش میدهد.
مهندسی مالی پیشرفته نقش مهمی در پنهان کردن وضعیت واقعی اقتصادی و ریسک پذیری شرکتهای مالی در مرحله بحران 2009-2007 داشت و همچنین به پوشش شرایط بسیاری از شرکتهای غیر مالی در طول رونق و شکوفایی هزاره بازارهای سهام کمک کرد. در کنار اشتباهات ساده و حسابداری، مهندسی مالی میتواند پس از سالها موفقیت ساختگی، منجر به فروپاشی شدید بنگاهها (و صنایع) شود، نه اینکه بنگاهها به سادگی محو شوند یا در اولین مقطع تصرف شوند.
بخشی از دلیل سوابق مختصر مدیریت ریسک در اینجا مربوط به ماهیت دو ماهیتی فن آوریهای مدیریت ریسک است. هر ابزار مالی که به یک سازمان امکان انتقال ریسک را میدهد، همچنین به سایر سازمانها این امکان را میدهد که به درست یا غلط، این ریسک را به عنوان یک طرف مقابل در همان بازار فرض کنند.
فهرست مطالب کتاب
دیباچه
پیشگفتار
فصل اول: مدیریت ریسک: یک نمایش هلیکوپتری
فصل دوم: مدیریت ریسک شرکتی: مبانی اولیه
فصل سوم: بانکها و مقررات آنها: چارچوب تنظیم مقررات پس از بحران
فصل چهارم: شرکت های بزرگ، دارای شخصیت حقوقی دولت و مدیریت ریسک
فصل پنجم: راهنمای کاربرپسند برای تئوری ریسک و بازگشت
فصل ششم: ریسک نرخ بهره و محافظه کاری با ابزارهای مشتقه
فصل هفتم: اندازهگیری ریسک بازار: ارزش در معرض ریسک، کسری مورد انتظار و روشهای مشابه
فصل هشتم: مدیریت دارایی و مسئولیت پذیری
فصل نهم: محاسبه اعتبار و مدیریت ریسک اعتبار خرده فروشی
فصل دهم: ریسک اعتبار تجاری و رتبه بندی اعتبارات فردی
فصل یازدهم: رویکردهای کمی به ریسک پرتفوی و مدلسازی اعتباری
فصل دوازدهم: بازارهای انتقال اعتبار و پیامدهای آنها
فصل سیزدهم:ریسک اعتباری طرف مقابل: CVA ،DVA و FVA
فصل چهاردهم: ریسک عملیاتی
فصل پانزدهم: ریسک مدل
فصل شانزدهم: سنجش استرس و تجزیه و تحلیل موقعیت
فصل هفدهم: تخصیص ریسک سرمایه و اندازه گیری بازده ریسک تعدیل شده در معرض ریسک
سخن پایانی
روند مدیریت ریسک
دیدگاه شما