شاخص فنی چیست؟

ایران در زمینه فناوری رشد قابل توجهی داشته است. اما چرا جایگاه ایران در رده‌بندی «شاخص پیچیدگی اقتصادی» این قدر بد است؟

شاخص فنی چیست؟

نت پیشگیرانه یا pm چیست ؟ سرویس نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه (PM) مجموعه فعالیت ها و روش های منظم و دوره ای است که به منظور بررسی وضعیت موجود, به روز رسانی و حفظ تجهیزات در شرایط مطلوب,انجام می شود. به نحوی که افزایش بهره وری و کاهش فرسایش تجهیزات و در نتیجه کاهش هزینه های سنگین خرید و تعمیرات قطعه برای مجموعه به حداقل برسد.

نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه PM چیست ؟

سال ۱۹۵۰ سال رونق طراحی ماشین‌آلات مکانیزه بوده و این ایام ، شروع وابستگی صنایع به ماشین آلات مکانیزه و اتوماسیون بوده است . با افزایش بیش از پیش اتوماسیون ، مساله خرابی ها و از کارافتادگی تجهیزات هم از اهمیت بیشتری برخوردار شد ؛ پس از مدتی روند افزایش خرابی ها و شکست ها به گونه‌ای شد که کمیت و کیفیت محصولات تولیدی را تحت‌الشعاع قرار داد و باعث افزایش سطح نارضایتی صاحبان صنایع و نیز مشتریان آنها شد.

سرویس نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه (PM) مجموعه فعالیت ها و روش های منظم و دوره ای است که به منظور بررسی وضعیت موجود, به روز رسانی و حفظ تجهیزات در شرایط مطلوب,انجام می شود. به نحوی که افزایش بهره وری و کاهش فرسایش تجهیزات و در نتیجه کاهش هزینه های سنگین خرید و تعمیرات قطعه برای مجموعه به حداقل برسد. هدف اصلی نظام نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه( PM )، ایجاد روشی سیستماتیک جهت کنترل وضعیت تجهیزات و دستگاه‌های موجود و بهینه کردن توانایی‌های آن‌ها به منظور رسیدن به حداکثر کارآیی و کاهش نرخ خرابی و از کار افتادگی آن‌ها است ، از طرفی دست یابی به اهداف دیگری نیز در کنار رسیدن به هدف اصلی فوق مورد نظر می باشد.

سیستم نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه (Preventive Maintenance) بعنوان راهکار مناسب در آمریکا پیشنهاد شد. نیاز صنایع به تولید نمودن محصولات با کیفیت بالا و همچنین قیمت تمام شده پایین ، برای افزایش قدرت رقابت در بازار سبب شد تا استفاده از سیستم PM رونق بگیرد. در این مسیر اجرای تعمیرات و تعویض های پیشگیرانه دوره‌ای به عنوان مهمترین راه‌ حل کاهش شکست ها مورد استفاده قرار گرفت.

هدف اصلی نظام نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه یا PM چیست ؟

هدف اصلی نظام نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه( PM )، ایجاد روشی سیستماتیک جهت کنترل وضعیت تجهیزات و دستگاه‌های موجود و بهینه کردن توانایی‌های آن‌ها به منظور رسیدن به حداکثر کارآیی و کاهش نرخ خرابی و از کار افتادگی آن‌ها است ، از طرفی دست یابی به اهداف دیگری نیز در کنار رسیدن به هدف اصلی فوق مورد نظر می باشد.

اهداف اجرای PM چیست ؟
هدف از اجرایPM را می توان به موارد ذیل خلاصه نمود:

۱- افزایش دوره عمر مفید دستگاه ها و تجهیزات
۲- افزایش قابلیت اطمینان دستگاه ها و تجهیزات
۳- افزایش کارایی کل تجهیزات
۴- کاهش تعمیرات اتفاقی دستگاه هاو ماشین آلات
۵- کنترل توقفات و جلوگیری از خرابی های عظیم به دلیل بروز یک اشکال جزیی و کم نمودن تعداد دفعات از کار افتادن تجهیزات
۶- کنترل موجودی قطعات یدکی در انبار و ایجاد نظم و ترتیب و استاندارد کردن امور مربوطه
۷- کاهش هزینه های تعمیرات تکراری و متوالی و در نتیجه استفاده بهتر از قطعات یدکی
۸- افزایش کیفیت راهبری و جلوگیری از اتلاف وقت و جلوگیری از فراموشی برخی از تعمیرات در زمان توقف
۹- زمان سنجی و روش سنجی فعالیت های تعمیری و تولیدی و در نتیجه بالا بردن بهره وری

از طرفی دست یابی به اهداف دیگری نیز در کنار رسیدن به هدف اصلی فوق مورد نظر می باشد که عبارتند از :

۱- ایجاد وبهبود سیستم اطلاعات فنی به عنوان بانک اطلاعاتی بهره‌بردار.
۲- کاهش هزینه‌های انرژی مانند ( برق ، سوخت و غیره ).
۳- کاهش هزینه‌های تعمیرات تکراری و متوالی و در نتیجه استفاده بهتر از قطعات یدکی و نیروی انسانی.
۴- افزایش کیفیت راهبری و جلوگیری از ضایعاتی که بر اثر خرابی تجهیزات و دستگاه‌ها به وجود می‌آید.
۵- کاهش میزان ضایعات مواد، قطعات یدکی و ابزار.
۶- جلوگیری از سرمایه گذاری سنگین، جایگزینی به قیمت افزایش عمر مفید ماشین آلات.
۷- کاهش هزینه راهبری به دلیل بالا بودن زمان کار تجهیزات و دستگاه‌ها، کاهش تعمیرات و توقف آن‌ها.
۸- ایجاد نظم و ترتیب و استانداردکردن کارهای تعمیراتی.
۹- زمان سنجی و روش سنجی فعالیت‌های نگهداری و تعمیرات.
۱۰- تهیه دستورالعمل های ایمنی و حفاظت فردی در اجرای نظام نگهداری و تعمیرات به منظور جلوگیری از خطرات احتمالی.
۱۱- حداکثر استفاده از تجهیزات و دستگاه‌ها و کاهش زمان‌های بیکاری آن ها
۱۲- کنترل و هدایت بهتر نیروی انسانی
۱۳- بهینه نمودن هزینه‌های نگهداری و تعمیرات وثبت این هزینه‌ها
۱۴- کنترل هزینه‌های “ نت ”
۱۵- بهبود روش‌های ثبت اطلاعات فنی و اقتصادی
۱۶- بررسی و آنالیز فنی اقتصادی نگهداری و تعمیرات انجام شده
۱۷- ارزیابی کار تجهیزات، دستگاه‌ها و سیستم‌های موجود، به منظور تنظیم سیاست‌های آتی خرید آن‌ها.

شاخصه های تعمیرات سنتی

۱-تعمیر دستگاه، پس از خرابی آن
۲- انجام سرویس ها و بازدیدها بصورت ناقص، متفرق و سلیقه ای
۳-عدم ثبت مستمر اطلاعات تعمیراتی
۴-عدم بررسی و تجزیه و تحلیل اطلاعات ثبت شده و صدور گزارش های مورد نیاز
۵-عدم بهره برداری از نتایج گزارشات به منظور اصلاح روشها

نقاط ضعف و قوت نگرش سنتی

نکات قوت:
۱- بومی بودن و جا افتاده بودن روش سنتی
۲- سنخیت داشتن شاخصه های تعمیرات,با سایر امور جاری در کشور.
نکات ضعف:
۱-عدم توان بکارگیری دانش و فن آوری های جدید.
۲-معلوم نبودن قابلیت اطمینان و ضریب آمادگی دستگاه ها.
۳-وابستگی کامل سیستم به دانش و حافظه تعمیرکاران (به علت مستند نکردن فعالیت های تعمیراتی)
۴-عدم ثبات در (سازمان,روش و فرآیندها) پس از هر جابجائی نیروی انسانی (مدیر تعمیرات یا تعمیرکار).
۵- روشن نبودن مقصرین احتمالی در خرابی ها. به دلیل عدم وجود شرح وظیفه و دستورالعمل ها

تعمیرات سنتی تعمیرات پیشگیرانه

تعمیرات سنتی
نقاط قوت	بومی بودن روش تعمیرات سنتیهمخوانی شاخصه های تعمیرات با سایر امور جاری	ایجاد وبهبود سیستم اطلاعات فنی کاهش هزینه‌های انرژی کاهش هزینه‌های تعمیرات تکراری افزایش کیفیت راهبری و جلوگیری از ضایعات کاهش میزان ضایعات مواد، قطعات یدکی و ابزار. جلوگیری از سرمایه گذاری سنگین کاهش هزینه راهبری به دلیل بالا بودن زمان کار تجهیزات ایجاد نظم و ترتیب و استاندارد. زمان سنجی و روش سنجی فعالیت‌ها تهیه دستورالعمل های ایمنی و حفاظت فردی حداکثر استفاده از تجهیزات و دستگاه‌ها کنترل و هدایت بهتر نیروی انسانی بهینه نمودن هزینه‌های نگهداری و تعمیرات کنترل هزینه‌های “ نت ” بهبود روش‌های ثبت اطلاعات فنی و اقتصادی بررسی و آنالیز فنی اقتصادی نگهداری و تعمیرات ارزیابی کار تجهیزات، دستگاه‌ها و سیستم‌های موجود
نقاط ضعف	عدم توان بکارگیری دانش و فن آوری های جدید.معلوم نبودن قابلیت اطمینان و ضریب آمادگی دستگاه ها.وابستگی کامل سیستم به دانش و حافظه تعمیرکاران عدم ثبات در (سازمان,روش و فرآیندها) پس از هر جابجائی نیروی انسانی (مدیر تعمیرات یا تعمیرکار).روشن نبودن مقصرین احتمالی در خرابی ها. به دلیل عدم وجود شرح وظیفه و دستورالعمل ها	نیاز به آموزش و باز آموزیعدم تطبیق شاخصه های تعمیرات با امور جاریصرف زمان برای تهیه فرم ها و دستورالعمل هاصرف هزینه سعی و خطای تعمیرات تجهیزاتعدم آگاهی از تعمیرات ماشین آلات قدیمی

برای دریافت مشاوره رایگان و دموی نرم افزار نگهداری و تعمیرات با ما تماس بگیرید

تلفن : ۳۶۲۶۱۸۶۳ -۰۳۱ داخلی ۲۰ – همراه : ۹۴۱۶-۶۹۴-۰۹۱۹

PM در نرم افزار نگهداری و تعمیرات ساینا

• برنامه ریزی تعمیرات و سرویس ها بر اساس زمان بندی

در این سیستم روال کامل، دقیق و کاربر پسند برای برنامه ریزی انواع تعمیرات جهت هر نوع تجهیز در بازه های زمانی مشخص (سالیانه , ماهیانه , هفتگی , روزانه و ساعتی) با در نظر گرفتن تمام تمهیدات و محدودیت های سازمان وجود دارد.

• برنامه ریزی تعمیرات و سرویس ها بر اساس کارکرد

امکان برنامه ریزی تعمیرات و سرویس ها بر اساس انواع کارکرد مجاز هر نوع از ماشین آلات و تجهیزات مانند کیلومتراژ، ساعت کارکرد، ضربه و … وجود دارد.

• امکان ثبت طول عمر قطعات

این امکان در سیستم وجود دارد که طول عمر هر قطعه را بر اساس واحد های زمانی خاص و یا کارکرد در ساختار BOM هر تجهیز مشخص کرد. در این صورت سیستم به صورت اتوماتیک بعد از گذشت زمان یا کارکرد مورد نظر، از زمان مونتاژ قطعه روی آن دستگاه، در اولین دستور کار اجرا شده آلارم داده و لیست قطعاتی را که ملزم به تعویض می باشند تعیین می نماید.

ایجاد چک‌لیست‌های کنترل کیفی و بازرسی

در سیستم نگهداری و تعمیرات ساینا این امکان وجود دارد که در هر نوع تعمیر یا سرویس پیشگیرانه، لیست چک لیست های کنترل کیفی که باید در آن نوع تعمیر یا سرویس کنترل شود تعیین گردد. این چک لیست می تواند در یک سطح و یا سطوح مختلف و توسط مسئولین مختلف به ترتیب اولویت تعیین گردد. هنگام اجرای دستور کار تعمیراتی پیشگیرانه، مسئول مربوطه ملزم به ثبت چک لیست تعیین شده می باشد.

• تعیین لیست فعایت های تعمیری ملزم به انجام

در روش نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه بدلیل اینکه تعمیرات از قبل برنامه ریزی شده می باشد می توان نیازمندی های انجام فعالیت ها را مشخص نموده. این امکان باعث دقت در ثبت اطلاعات، جلوگیری از بروز خطا و امکان برنامه ریزی جهت تامین منابع تخصصی خواهد شد.

• تعیین لیست قطعات ملزم به تعویض

باز هم بدلیل مشخص بودن تعمیرات برنامه ریزی شده، در سیستم ساینا امکان تعیین لیست قطعات مورد نیاز جهت تعویظ در هر تعمیر وجود دارد . به این ترتیب ضمن اینکه روند درخواست قطعات هر تعمیر با سرعت و دقت بیشتر انجام خواهد شد کمک شایانی در برنامه ریزی تامین قطعات از طریق گزارشات این بخش خواهد شد.

• مدیریت دستور کارهای برنامه ریزی شده

در سسیستم نگهداری و تعمیرات ساینا ساز و کار مفصلی برای کنترل دستور کارهای برنامه ریزی وجود دارد . دسته بندی دستورکارهای برنامه ریزی شده به صورت مجزا و اعلام سر رسید آنها , ایجاد دستی دستور کارهای برنامه ریزی شده توسط پرسنل نت و خارج از برنامه ریزی انواع ماشین آلات , امکان ثبت تاریخ اجرای مجزا از تاریخ برنامه و تصحیح تاریخ برنامه های بعدی تجهیز بر اساس تاریخ اجرا , کنترل همپوشانی انواع تعمیرات برنامه ریزی شده و … از امکانات این بخش است .

نرم افزار نگهداری تعمیرات ساینا PM مدیریت تعمیرات پیشگیرانه

شاخص فنی چیست؟

طراح مُد و طراح فنی هر دو در زمینۀ صنعت مُد فعالیت و همکاری می کنند تا لباس ها و زیورآلات منحصر بفرد و زیبایی را تولید کنند. کارِ طراحان مُد و فنی، خاص و در مواقعی حتی غیر عادی است. بنابراین تفاوت های بین این دو زمینۀ کاری چیست؟

طراح مُد

طراحان مد، مسئول تصویرسازی و خلقِ لباس، کیف دستی، کفش، یا بقیۀ لوازم هستند.
طراحان مُد اغلب طرح های اولیه را می کشند، موارد رایج در مُد را بررسی می کنند، تغییرات در صنعت مد را مشاهده می کنند، و جستجوی کاملی شاخص فنی چیست؟ در این زمینه انجام می دهند.
علاوه بر این، طراحان مُد در نماشیگاه های مُد مختلف شرکت می کنند تا الهام بگیرند.
آنها یک تم یا مفهوم کلی را برای کلکسیون خود انتخاب می کنند. و به این صورت آنها باید برای کلکسیون خود کارهای خلاقانه ای در صنعت مُد انجام دهند.
زمانیکه طرح اولیه ای روی کاغذ یا روی کامپیوتر با استفاده از ابزار طراحی شکل می گیرد، این طرح برای طراح فنی فرستاده می شود تا آنرا برای تولید بفرستد. در طول این زمان، طراح مُد پارچهیا تزئینات لازم برای لباس ها را انتخاب می کند.
اصلاحات و پرو لباس هم بخشی از مسئولیت های طراح مُد است تا بتواند لباسی با کیفیت و خوش دوخت تولید کند.

بعد شاخص فنی چیست؟ از اینکه کلکسیون لباس ها تولید شد، طراح مد باید نمایشگاهی برای نشان دادن کارهای خود برگزار کند.
جمع آوری مدل ها و آماده سازی آنها برای این نمایشگاه از ضروریات است. هماهنگی با آرایشگران صورت و مو هم برای رسیدن به مفهوم اولیۀ کلکسیون امری مهم است.
برای پیدا کردنِ بهترین مکان در طول فصل مُد، یک طراح مد باید به جستجوی مکان های مختلف بپردازد و با بخش هایی مانند نور، موسیقی، و اعضای روی صحنه هم هماهنگی کند.
مکان صحیح برای برگزاری یک نمایشگاه موفق، ضروری است.
وقتی که تمامی لباس ها آماده شد، تزئینات به آنها متصل شد، و اعضای گروه تعیین شدند، طراح مُد می تواند کار خود را به دنیای مُد ارائه کند. ویراستاران مجله ها، طراحان، و تولید کنندگان بزرگ در این نمایشگاه ها شرکت می کنند تا دربارۀ طراحان مستقل اطلاعات بیشتری کسب کنند و علاوه بر این، بتوانند محصولات جدید را برای تولید انبوه و یا چاپ در مجلات خود انتخاب کنند.

یک طراح مُد، برای اینکه یک طراح مُد کارکشته شود باید مدرک تحصیلی لیسانس را در رشتۀ طراحی مد یا تجارت مد کسب کند.
دروس دانشگاهی شامل تکنیک های دوخت، طراحی مُد برای اندام های مختلف، مُد رایج، و خیاطی می باشند.
علاوه بر این، دروس دانشگاهی شامل موضوعاتی مانند ساخت لباس، نظریه های رنگ، بافت پارچه، تاریخچۀ مُد، فروش مجازی، ساخت برند، و طراحی لباس است.
تکنیک های کامپیوتری طراحی، تکنیک های نقاشی، نظریه های فروش و بازاریابی هم در این دروس قرار دارند.
البته یک طراح مُد باید مدت زمانی هم به کارآموزی بپردازد. کارآموزی در خانه های مُد کوچک و بزرگ می توند به طراح در درک بهتر تولید لباس، گروه های اصلی، و دید بهتر به این صنعت کمک کند.
این کارآموزی های به طراح مُد کمک می کند تا مهارت های با ارزشِ دوخت و تولید را فرابگیرد، به شبکۀ بزرگتری از طراحان متصل شود، و درک بهتری از صنعتِ بسرعت در حال رشد مُد کسب کند.

طراح فنی

طراحان فنی در واقع مهندسان صنعت مُد هستند.
زمانیکه طراح مُد طرح یک لباس را می کشد، طراح فنی این طرح را بررسی می کند تا ببیند این طرح چگونه می تواند تولید شود. طراحان فنی واسطه هایی بین طراحان مُد و بخش تولید هستند. یک طراح مُد طرح یا مفهوم مورد نظر خود را برای طراح فنی می فرستند تا آنرا مورد بررسی قرار دهد.
طراح فنی با طراح مُد همکاری می کند تا از صحتِ تمامی نکات و جزئیات اطمینان حاصل کند. این جزئیات شامل رنگ نخ، دکمه ها، و زیپ ها می باشد.
در صنعت مُد، یک طراح فنی کارهای مربوط به طراحی فنی را انجام می دهد و یک بستۀ فنی آماده می کند. این بسته شاملِ جزئیات مختلف دربارۀ گروه تولید مانند هزینه های مواد، طرح نهایی لباس ها، دستورالعمل های روی بسته بندی کالا، بر چسب و محل قرارگیری آن، توضیحات مربوط به شستشو، جزئیات دوخت، و نکاتی دربارۀ اندازه می باشد. اطلاعاتِ این بسته ها برای گروه تولید ضروری هستند و تمامی اطلاعات باید دقیق و صحیح باشند.
زمانیکه طراح فنی این بسته را تمام کرد، آنرا بهمراه طرح لباس برای گروه تولید می فرستد.
گروه تولید یک نمونه از لباس را آماده می کند. زمانیکه نمونه تولید شد، جزئیاتِ آن مورد بررسی قرار می گیرد و سپس به طراح نشان داده می شود.

اصلاحات و پرو لباس در این زمان انجام می شود.
در نهایت که تمامی اصلاحات انجام شد، طراح فنی این نظرات را برای تهیه کنندۀ الگو، طراح، و کارخانه می فرستد.
زمانیکه این اصلاحات تایید شدند، این بستۀ فنی برای گروه تولید فرستاده می شود تا بصورت انبوه تولید شود.
علاوه بر این، طراح فنی مشئول محاسبۀ آبرفتگی لباس، کمک به گروه طراحی، و تهیه کنندۀ الگو می باشد.
یک طراح فنی برای اینکه بتواند موفق باشد باید مدرک تحصیلی لیسانس در زمینۀ طراحی مُد یا طراحی فنی کسب کند. دروس دانشگاهی شامل تولید لباس، دوخت، تهیۀ الگو، و نظریه های رنگ می باشد. حجم زیاد دروس دانشگاهی این رشته مربوط به مهارت های طراحی کامپیوتری با استفاده از نرم افزار Adobe Illustrator و فتوشاپ است. علاوه بر این، یک طراح فنی از نرم افزار های مدیریت چرخۀ محصول (PLM) و مدیریت اطلاعات محصول (PDM) برای ارتباط با تمامی اعضای گروه تولید مُد استفاده می کند. نرم افزار های PLM و PDM مخصوصِ صنعت مُد هستند و بنابراین برای یک طراح فنی آشنایی کامل با این نرم افزارها از ضروریات است.

علاوه بر این، سفر علمی یک طراح فنی شامل فراگیری چگونگی تولید بسته های فنی، بررسی میزان تحمل دوخت در نمونه ها، الگوهای دیجیتالی و سنتی صحیح، و طراحی کلی لباس می باشد. در عین حال، طراحان فنی دربارۀ صنعت مُد، اصول اولیۀ پارچه، اصول طراحی، و فرآیند طراحی هم مسائلی را فرا می گیرند.
قبل از فارغ التحصیلی از رشتۀ طراحی فنی، آنها باید دوره های کارآموزی را هم بگذرانند. این دوره ها در شرکت های کوچک و بزرگ تولید لباس بشدت برای آنها مفید خواهد بود. یک کارآموز طراحی فنی می تواند با چگونگی ارسال اطلاعات برای فروشندگان و کارخانه ها، بسته های بروز نمونه، تولید بسته های فنی، و تغییران لازم در این بسته ها آشنا شود.

معرفی رشته معماری | گرایش و شاخه های رشته معماری و عمران |

معرفی رشته معماری | گرایش و شاخه های رشته معماری و عمران |

گرایش های رشته معماری

رشته معماری یکی از رشته ها پرطرفدار و البته پرکاربرد در بیشتر کشورهای جهان به ویژه در کشورهایی که به ساخت و نمای سازه ها اهمیت می دهند توجه ویژه ای به انواع گرایش های رشته معماری می شود ایران هم یکی از کشورهایی است که معماری در آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است . و هر سال تعداد زیادی از دانشجویان در مقاطع و گرایش های مختلف رشته معماری و در دانشگاه های علمی و کاربردی و دانشکده ها فنی پذیرش می شوند. در این مقاله میتوانید بهترین دانشگاه ها و دانشکده ها برای تحصیل معماری در ایران را بشناسید

به منظور هرگونه انجام پروژه معماری (Doing an architectural project) و سفارش پروژه معماری با کلوپ معماری در ارتباط باشید.

شاخه های رشته معماری

رشته معماری به دلیل کاربرد صنعتی بسیار در امر ساخت و ساز شاخه های رشته معماری بسیار متنوع و گوناگون میباشد که در ادامه این مطالب به گوناگونی زیر شاخه رشته معماری اشاره می شود.

حال در گام اول بیاییم با مفهوم معماری آشنا شویم و دریابیم معماری چیست و هدف از معماری و فراگیری این دانش چیست ؟

معماری چیست ؟

رشته معماری یک رشته میان رشته ای است که ترکیبی از هنر، علم ریاضی و کسب و کار میباشد.

که تحصیل در دانشگاه های علمی کاربردی در دوره کارشناسی پیوسته ۴ سال و در دانشکده های فنی دو سال مقطع کاردانی و دو سال بعد هم مقطع کارشناسی، یعنی تحصیل در مقطع کارشناسی رشته معماری در دانشکده های فنی ۴ سال ناپیوسته است. و سپس می توان دوره کارشناسی ارشد و دکتری را در گرایش های مختلف رشته معماری ادامه داد.

بهترین گرایش رشته معماری

شما در طول تحصیل خود در رشته معماری دروس ریاضی مثل هندسه ، حساب و دروس علوم مثل فیزیک و شیمی، همچنین آمار، علوم رایانه به ویژه مدل سازی ( ماکت سازی ) سه بعدی و هنر را خواهید خواند. اگر شما طرفدار رشته های میان رشته ای هستید، رشته معماری می تواند گزینه مناسبی باشد و شما را به هیجان آورد.

رشته معماری

رشته معماری در مقطع کارشناسی، دارای دو زیر شاخه‌ی معماری و معماری داخلی یا دکوراسیون داخلی ارائه می‌شود.

به طور کلی تعداد واحد‌ هایی که دانشجوی رشته معماری باید در طول تحصیل بگذراند 143 واحد است.

در ادامه تحصیل برای مقطع کارشناسی ارشد، متقاضیان می‌توانند گرایش‌های های مختلف رشته معماری مانند: انرژی و معماری، مهندسی معماری، تکنولوژی معماری، معماری اسلامی ، گرایش مطالعات معماری ایران ، گرایش بازسازی پس از سانحه ، معماری منظر ، نظارت معماری ، مدیریت پروژه و ساخت، طراحی و نقشه کشی معماری ، معماری داخلی و … را برگزینند.

امروزه با توجه به روند ساخت و ساز در کشور و سایر نقاط جهان از زیر شاخه های رشته معماری و گرایش های رشته معماری نقشه کشی ساختمان و طراحی نما ساختمان از اهمییت خاصی برخوردار میباشد که مهندسین این حوضه بسیار فعال تر و کوشا تر در این 2 گرایش رشته معماری میباشند .

رشته معماری که مهندسی معماری هم نامیده می شود بیشتر به پیگیری و ردیابی ساخت و ساز می پردازد در صورتی که در رشته معماری داخلی بیشتر فضای داخلی محیط

کاربری مورد توجه معمار قرار می گیرد و معماران سعی می کنند یک محیط آرامش بخش همراه با رویکرد بصری مناسب و خلاقانه را ایجاد نمائید.

آیا با گرایش های معماری آشنایی دارید ؟

گرایش های رشته معماری بسیار متنوع میباشد که شاید یکی از دلایل محبوبیت این رشته در جامعه جهانی همین تنوع گوناگون گرایش های رشته معماری میباشد .

گرایش های رشته معماری را بیشتر بشناسید :

در ادامه این مطلب شما را با گرایش های رشته معماری بیشتر آشنا میکنیم و اطلاعات شما را در زمینه معماری سعی داریم افزایش دهیم .

رشته معماری در کدام دانشگاه ها ارائه می شود؟

علاوه بر دانشکده های فنی دولتی و دانشگاه های آزاد و حتی دانشگاه های خصوصی هم نیز این رشته را در مقطع کارشناسی و در گرایش های مختلف رشته معماری در مقطع کارشناسی ارشد

و دکتری ارائه می دهند که شرایط هر یک از دانشگاه ها با یکدیگر بسیار متنوع و متفاوت میباشد .

در دانشگاه های فنی و حرفه ای رشته معماری به سه ترتیب زیر تدریس می شود:

• کارشناسی ناپیوسته علمی – کاربردی معماری
• کارشناسی ناپیوسته معماری سنتی و مرمت
• کارشناسی ناپیوسته نقشه کشی معماری – معماری

دانشجویانی که در دوره دبیرستان در هنرستان درس خوانده اند و در پیش دانشگاهی درس در رابطه با معماری خوانده اند پس از پایان دوره هنرستان خود می توانند در دانشگاه های فنی و حرفه ای تحصیل کنند‌.

دانشجویانی که دیپلم ریاضی، تجربی ، کاردانش و یا هنرستان دارند می توانند به دانشگاه های دولتی ، آزاد و علمی کاربردی وارد شوند و تحصیل نمایند.

زیر شاخه های معماری

دوره کارشناسی رشته معماری در دانشگاه های علمی کاربردی به ترتیب زیر است:

• کاردانی فنی معماری – معماری روستایی
• کاردانی فنی معماری – معماری شهری
• مهندسی ناپیوسته فناوری معماری – طراحی و نوسازی بافت‌های فرسوده
• مهندسی ناپیوسته فناوری معماری – طراحی فضا و اماکن ورزشی

گرایش های مهندسی معماری را بیشتر بشناسید :

گرایش های رشته معماری

ـ مدیریت پروژه و ساخت

ـ برنامه ریزی شهری

ـ تکنولوژی معماری

ـ مرمت ابنیه سنتی

ـ مطالعات معماری ایران

ـ معماری اسلامی

گرایش های ارشد معماری را بشناسید :

از منظر دیگری نیز گرایش های ارشد رشته معماری به سه دسته زیر تقسیم می شوند:

گرایش های ارشد رشته معماری زیرمجموعه معماری

گرایش بازسازی پس از سانحه:

گرایش معماری اسلامی:

گرایش مطالعات معماری ایران:

گرایش معماری-معماری:

گرایش معماری منظر:

گرایش معماری داخلی:

شاخه های معماری را بشناسید :

گرایش های ارشد رشته معماری زیر مجموعه مدیریت پروژه و ساخت

گرایش انرژی معماری:

گرایش مدیریت پروژه:

گرایش تکنولوژی معماری:

گرایش های ارشد رشته معماری زیرمجموعه شهرسازی

گرایش برنامه ریزی شهری:

گرایش طراحی شهری:

مهم ترین دروس دانشگاهی رشته مهندسی معماری:

• دروس طراحی معماری
• آشنایی با مصالح ساختمانی
• ترسیم فنی و نقشه کشی
• مبانی نظری معماری
• تاریخ معماری ایران و جهان
• هندسه ترسیمی
• انسان، طبیعت، معماری
• روستا
• مباحث سازه ای
• مبانی نظری معماری
• تنظیم شرایط محیطی
• مرمت ابنیه تاریخی
• تاسیسات ساختمانی
• تحلیل فضاهای شهری
• و …

علاقه مندان و کسانی که در آینده بتوانند در یکی از گرایش های معماری ، عمران مدرک معتبری تهیه کنند ، می توانند جزء قشر متوسط جامعه قرار بگیرند و درآمد بالاتری نسبت به بقیه کسب کنند.

آشنایی با ۹ مرحله معاینه فنی

همشهری آنلاین: مطلب زیر شما را با ۹ مرحله معاینه فنی آشنا می‌سازد:

1) ثبت اطلاعات اولین مرحله مربوط به ثبت اطلاعات خودروی شماست. پس از قرائت پلاک خودرو توسط دوربین در قسمت پذیرش کلیه اطلاعات مربوط به خودرو و مالک در سامانه کشوری معاینه فنی ثبت می‌گردد. در ضمن شما باید در این مرحله مبلغ 22 هزار تومان بابت معاینه فنی خودرویتان پرداخت کنید.

2) بررسی ظاهری بررسی ظاهری خودرو مرحله بعدی و البته نخستین مرحله معاینه فنی است در این مرحله خودروی شما از بابت داشتن چراغ های سالم، سالم بودن آیینه‌ها و شیشه‌ها، داشتن کمربند ایمنی و بوق و نداشتن روغن سوزی . بررسی می‌شود. بستن ادوات و تجهیزات غیر استاندارد بر روی خودرو یکی از عوامل مردودی در این مرحله است.

3) آزمون آلاینده‌های خروجی آلودگی هوای کلانشهرها قاتل سلامتی شهروندانی است که هر روز در این شهرها ساعتها رفت و آمد می کنند مرحله سوم معاینه فنی اندازه گیری میزان انتشار سطح آلایندگی گازهای خروجی از اگزوز خودروها مثل HC، CO، CO2، O2 است. در این مرحله وضعیت سلامت خودرو از لحاظ تولید آلایندگی در دو دور موتور (دور آرام و rpm 2500) براساس حدود مجاز اعلامی از طرف سازمان حفاظت محیط زیست شاخص فنی چیست؟ مورد ارزیابی قرار می گیرد. پایش گازهای آلاینده خروجی از اگزوز در معاینه فنی معمولی تنها در دور آرام و در معاینه فنی برتر در هر دو دور موتور انجام می‌گردد. در حال حاضر معاینه فنی برتر که تنها در این آزمون با معاینه فنی معمولی متمایز است کاملا اختیاری می باشد.

4) آزمون چراغ‌های جلو حتما پیش آمده که وقتی مشغول رانندگی بوده‌اید نور چراغ اتومبیلی که از روبرو می‌آید اذیتتان کند. مرحله چهارم معاینه فنی خودروها سنجش و کنترل شدت نور چراغ‌های جلو و میزان انحراف پرتوهای آنهاست بوسیله دستگاه‌های این بخش می‌توان نور چراغهای جلو اتومبیل‌ها را مورد آزمون قرار داد و نتیجه را برای باز بینی در رایانه ذخیره کرد.

5) آزمون لغزش جانبی آیا تابه حال شاهد لاستیک سایی و انحراف خودرو از مسیر مستقیم بوده‌اید؟ گام پنجم معاینه فنی تعیین میزان باز یا بسته بودن دهانه چرخهای هر یک از محورهای خودروی شماست این آزمون نشان می دهد که انحراف یک خودرو پس از طی کردن یک کیلومتر در راستای مستقیم چقدر است.

6) آزمون کمک فنر مرحله ششم معاینه فنی ارزیابی درصد کارایی کمک فنرهای محورهای جلو و عقب خودرو است. دستگاهی که در این بخش قرار دارد نتایج این آزمون را به دو شکل گرافیکی و عددی نشان می‌دهد. خرابی کمک فنر یکی از علل واژگونی خودرو در سر پیچ‌ها است.

7) آزمون ترمزها سیستم ترمز خودروها آنقدر مهم است که با کوچکترین اختلال خطر را دقیقا بیخ گوشتان قرار می‌دهد.مرحله هفتم معاینه فنی هم به سنجش قدرت ترمز‌گیری هریک از محورها و قدرت عملکرد ترمز دستی اختصاص دارد. دستگاه این بخش حد نهایی شتاب ترمز گیری خودرو را جهت ارزیابی وضعیت سیستم ترمز محاسبه می‌نماید.

8) آزمون اهرم بندی سیستم تعلیق خودروها از یک سری قطعات تشکیل شده که به هم وصل شده‌اند. نامناسب بودن اتصال هریک از قطعه‌ها می‌تواند حادثه آفرین باشد. مرحله هشتم معاینه فنی بررسی وضعیت نحوه اتصال این قطعات در جلوبندی خودرو است. دستگاهی که در این بخش قرار دارد قطعه‌های جلوبندی خودرو را زیر فشار و کشش قرار می‌دهد تا لقی و ضعف اتصال‌ها مشخص شود.

9) صدور گواهی معاینه فنی صدور گواهی معاینه فنی در صورت قبولی در آزمون‌ها آخرین مرحله کار شماست. بعد از انجام آزمون‌های مختلف نتایج آن توسط مسئول مربوطه کنترل شده و در صورت قبولی، گواهی انجام معاینه فنی و برچسب برای خودرو شما صادر می‌گردد.

• معاینه فنی چقدر خرج دارد؟

با توجه به خدماتی که در مراکز معاینه فنی کشور به شما ارائه می‌شود، هزینه چندانی از شما نمی‌گیرند. این هزینه هم بر اساس مصوبه هیأت دولت است که فروردین ماه سال گذشته (1396) از سوی معاون اول رئیس جمهور ابلاغ شد. جدول زیر حساب و کتاب معاینه فنی انواع خودروها را نشان می‌دهد.

• معاینه فنی خودروی سبک عادی (معمولی-برتر): 22 هزار تومان
• معاینه فنی خودروی سنگین 35 هزار تومان
• معاینه فنی موتور سیکلت: 10 هزار تومان
• تست مجدد در صورت مردودي: 5 هزار تومان

ضمنا خودروها در صورت مردودی بایستی قبل از 15 روز٬ ایراد را برطرف و مجددا به همان مرکز مراجعه کنند.

• چطور نوبت بگيريد:

با ارسال عدد 1 به سامانه پیامکی 2000112 و یا از طریق سایت معاینه فنی به آدرس inspection.tehran.ir در مراکز از طول صف مطلع شوید و خلوت‌ترین مرکز را براحتی انتخاب کنید.

با استفاده از خدمات سامانه نوبت‌دهی آنلاین در سایت ستاد معاینه فنی به آدرس با تعیین وقت قبلی به مرکز مورد نظر مراجعه نمایید.

«شاخص پیچیدگی اقتصادی» چیست؟/ چرا اقتصاد ایران به اندازه اقتصاد ترکیه پیچیده نیست؟

کشورهای مختلف محصولات مختلفی تولید می‌کنند و از منظر صادراتِ این محصولات هم، تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند. در این میان، اقتصادها هر چقدر که قادر به تولید محصولات متنوع‌تر و پیچیده‌تر باشند و همزمان قادر به رقابت در بازارهای جهانی بر سر همین محصولات باشند، از منظر «شاخص پیچیدگی اقتصادی» هم جایگاه بهتری دارند.

اما «شاخص پیچیدگی اقتصادی» چیست و کشورهای گوناگون در جهان، از منظرِ این شاخص، در چه جایگاهی قرار می‌گیرند؟

« شاخص پیچیدگی اقتصادی» چیست؟

به گزارش تجارت‌نیوز، همان‌طور که از عنوانِ این شاخص پیدا است، «شاخص پیچیدگی اقتصادی»، پیچیده بودن اقتصادها را بررسی می‌کند. این مقایسه اما در سطح «محصولات» یا خروجی‌هایِ یک اقتصاد و در مرحله صادرات انجام می‌شود.

به بیان ساده، در بررسی «شاخص پیچیدگی اقتصادی»، به مواد اولیه، زیرساخت‌ها، قوانین، دانش فنیِ نیرویِ کار در آن کشور و فناوری‌هایی که در اختیارِ کارخانه‌هایِ آن کشور قرار دارد، نگاه می‌کنیم و اینکه محصولِ خروجی، تا چه حد پیچیدگی دارد.

در این میان اما یک موضوع دیگر هم اهمیت دارد: محصول نهایی، در مرحله صادرات مد نظر قرار می‌گیرد. در واقع، میزانِ پیچیده بودن یک اقتصاد، در قالب کالا یا محصولی در نظر گرفته می‌شود که در نهایت، روانه بازارهای جهانی می‌شود.

به طور خلاصه، «شاخص پیچیدگی اقتصادی» در واقع مخلوطی از دانش فنی، زیرساخت‌ها، مهارت نیروی کار و فناوری تولید محصول در یک اقتصاد را که در کالای صادراتی تبلور پیدا کرده بررسی می‌کند و به این ترتیب، کشورها را با یکدیگر مقایسه می‌کند.

از فروش موز، تا صادرات ریزتراشه

یک مثال ساده شاید موضوع را روشن‌تر کند. کشور فرضی (مثل X) که ۹۰ درصد از صادرات آن را موز یا قهوه تشکیل می‌دهد، پیچیدگی اقتصادی چندانی ندارد. در چنین اقتصادی، نهاده‌های کمی (نیروی کار، آب، خاک و کود) مورد استفاده قرار می‌گیرند و کالای نهایی (موز یا قهوه) به سادگی روانه بازارهای جهانی می‌شود.

علاوه بر این، ممکن است به غیر از کشور X، کشورهای دیگری هم باشند که بتوانند خیلی ساده قدم به این بازار بگذارند و رقیبی برای X باشند، چرا که تولید موز یا قهوه، هر چند آب و هوای خاص می‌خواهد، اما احتمالا نیروی کار خاص، سرمایه‌گذاری خاص یا دانشِ خاصی نمی‌خواهد.

کشورهایی که محصول صادراتی عمده آنها «قهوه» است، پیچیدگی اقتصادی کمتری دارند.

در مقابل، کشور فرضی دیگری (مثل Y) را در نظر بگیرید که ریزتراشه‌های رایانه‌های کوانتومی را تولید می‌کند و رقیبی هم در جهان ندارد. کشور Y محصولی تولید می‌کند که بسیاری از دیگر کشورها به آن احتیاج دارند و بنابراین برای خرید آن به Y پول می‌دهند.

علاوه بر این، کشور Y که توانسته چنین محصولی تولید کند، می‌تواند (به عنوان نمونه)، پس از مدتی با استفاده از همین ریزتراشه‌ها، ریزتراشه‌های قدرتمندتری بسازد که در مغز انسان قرار می‌گیرند و به او قابلیت‌های جدید می‌دهند.

این محصول جدید، حتی از محصول قبلی هم پیچیده‌تر خواهد بود و ممکن است انحصار کشور Y در تولید کالاهایی خاص و صادرات آنها را بالاتر هم ببرد. در واقع، کشور Y، دانش فنی، نیروی کار، انباشت فناوری‌هایِ مختلف و موارد متعدد دیگر به عنوان نهاده‌های تولیدِ چنین ریزتراشه‌هایی را در قالب‌هایِ مختلف می‌ریزد و سبد صادراتی خود را متنوع‌تر می‌کند.

یک استعاره: اگر همه نهاده‌های تولید (اعم از مهارت آشپزها، کیفیت دستگاه‌ها، مواد اولیه و…) را ورودیِ یک رستوران در نظر بگیریم، خروجی رستوران، «منوی رستوران» خواهد بود. به این ترتیب، به جای اینکه رستوران‌ها را بر اساسِ نهاده‌های تولید آنها با هم مقایسه کنیم، می‌توانیم فقط منوی آنها را با هم مقایسه کنیم که به تنهایی، نموداری از کیفیت همه نهاده‌ها خواهد بود.

«شاخص پیچیدگی اقتصادی» و رشد اقتصاد کشورها

به این ترتیب (در مثال بالا)، جایگاه کشور Y در مقایسه با جایگاه کشور X در رده‌بندی کشورها بر اساس «شاخص پیچیدگی اقتصادی»، به مراتب بالاتر خواهد بود. دلیل این موضوع آن است که کالاهایی که Y می‌تواند تولید کند، متنوع‌تر هستند و کشورهای کمی هم هستند که شاید بتوانند در این زمینه با Y رقابت کنند.

این در حالی است که با در نظر گرفتن سطح درآمدی کشورها، «پیچیدگی اقتصادی» بالاتر، به توسعه اقتصادیِ سریع‌تر هم ختم می‌شود. بر این اساس، بررسی‌ها نشان می‌دهند که کشورهایی مانند «ونزوئلا» یا «آنگولا»، با وجود در اختیار داشتن پتانسیل‌های توسعه، احتمالا به دلیل عدم پیچیده بودن اقتصادهای‌شان، روند توسعه کندی دارند، یا در دام عدم توسعه افتاده‌اند.

صادرات محصولات فناوری-محور، جایگاه کشورها را از منظر «شاخص پیچیدگی اقتصادی» بهبود می‌دهد.

در مقابل، کشورهایی مانند «ترکیه» یا «هند»، موفق شده‌اند با افزودن بر «پیچیدگی اقتصادی» خود، فرآیند توسعه را سریع‌تر طی کنند و چشم‌اندازهای روشن‌تری هم در این زمینه داشته باشند. این هم واضح است با افزایش وابستگی اقتصاد یک کشور به تنها یک یا چند محصول، «شاخص پیچیدگی اقتصادی» در آن کشور کاهش پیدا می‌کند.

اقتصاد ایران چقدر پیچیده است؟

اما جایگاه ایران در رده‌بندی کشورها بر اساس «شاخص پیچیدگی اقتصادی» کجا است؟ بر اساس مطالعه‌ای که در دانشگاه «هاروارد» صورت گرفته، در سال ۲۰۱۸ میلادی، ایران در جایگاه ۱۰۱ در میان ۱۳۳ کشور مورد بررسی از منظر «شاخص پیچیدگی اقتصادی» قرار گرفته است.

ایران اقتصادی صادرکننده نیست و بیش از اندازه «درون‌گرا» شده است. اقتصاد ایران در رده‌بندیِ کشورها بر اساس «شاخص پیچیدگی اقتصادی»، پایین‌تر از کشورهایی مانند «اروگوئه»، «ازبکستان» و «کنیا» قرار دارد، در حالی که هیچ یک از این کشورها، محصولات صادراتیِ پیچیده‌ای ندارند.

در همان زمان، «ژاپن»، جایگاه نخست را داشت. «ژاپن»، دست‌کم از سال ۲۰۰۰ میلادی که این پژوهش توسط دانشگاه «هاروارد» انجام شده، جایگاه نخست را در میان پیچیده‌ترین اقتصادهای جهان داشته است.

در آن سال، جایگاه دوم در اختیار سوئیس و جایگاه سوم در اختیار «کره‌جنوبی» بوده است. «آلمان» در سال ۲۰۱۸ میلادی چهارمین اقتصاد در این فهرست بوده و این در حالی است که در عمده سال‌های هزاره جدید (از سال ۲۰۰۰ میلادی شاخص فنی چیست؟ به این سو) در جایگاه دوم قرار داشته است.

ایران در زمینه فناوری رشد قابل توجهی داشته است. اما چرا جایگاه ایران در رده‌بندی «شاخص پیچیدگی اقتصادی» این قدر بد است؟

«چین» در سال ۲۰۰۰ میلادی در جایگاه ۳۹ قرار داشت، اما در سال ۲۰۱۸، به جایگاه ۱۸ رسیده بود. در همین بازه زمانی، «مالزی» از جایگاه ۳۴ (بدترین رتبه این کشور) تا جایگاه ۲۱ (بهترین رتبه این کشور) جا‌به‌جا شده است. این در حالی است که «مالزی»، تا چند دهه پیش کشوری بسیار فقیر محسوب می‌شد.

موردِ «ترکیه» هم برای مقایسه با ایران جالب توجه است. ترکیه در سال ۲۰۰۰ میلادی در جایگاه۵۶ از منظر «شاخص پیچیدگی اقتصادی» قرار داشت، در حالی که اقتصاد این کشور از این منظر یک بهبود دائمی را شاهد بوده و در سال ۲۰۱۸ میلادی به جایگاه ۴۰ رسیده است، یعنی حتی بالاتر از کشوری مانند «نروژ».

ایران اما در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ میلادی (مطابق با بحران اقتصادی در جهان و آغاز کشمکش‌های سیاسی در داخل بر سر انتخابات سال ۱۳۸۸ و شروع تحریم‌ها در سال ۱۳۸۹)، به جایگاه ۱۲۲ نزول کرده و در میان بدترین‌هایِ جهان قرار گرفته بود، جایی که عمده کشورهای آفریقایی حضور دارند.

ترکیه در سال ۲۰۰۰ میلادی در جایگاه۵۶ از منظر «شاخص پیچیدگی اقتصادی» قرار داشت، در حالی که اقتصاد این کشور از این منظر یک بهبود دائمی را شاهد بوده و در سال ۲۰۱۸ میلادی به جایگاه ۴۰ رسیده است، یعنی حتی بالاتر از کشوری مانند «نروژ».

بهترین رتبه‌هایِ ایران از منظر «شاخص پیچیدگی اقتصادی» هم در فاصله سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ (تقریبا مطابق با سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶) میلادی به دست آمده‌اند. در سال ۲۰۱۷، ایران به جایگاه ۷۳ در این فهرست رسیده بود، در حالی که در سال ۲۰۱۸، به جایگاه ۱۰۱ سقوط کرد.

در سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶، دولتِ نخستِ حسن روحانی بر سر کار بود؛ درهای ایران به روی سرمایه‌هایِ خارجی باز شده بود؛ تحریم‌ها به واسطه برجام رفع شده بودند و نوعی خوش‌بینی نسبت به آینده در ایران شکل گرفته بود.

چه شد که اقتصاد ما به این وضع افتاد؟

اما چرا وضعیتِ اقتصادِ ایران (از منظر پیچیدگی محصولات)، باید تا این حد نگران‌کننده و خجالت‌آور باشد؟ به عبارت دیگر، چرا کشوری که می‌تواند موشک، خودرو، واکسن و لوازم خانگی تولید کند، باید هم‌رده کشورهایی در قاره آفریقا قرار بگیرد که تنها محصولات کشاورزی تولید می‌کنند؟

پاسخ واضح است: ایران اقتصادی صادرکننده نیست و بیش از اندازه «درون‌گرا» شده است. اقتصاد ایران در رده‌بندیِ کشورها بر اساس «شاخص پیچیدگی اقتصادی»، پایین‌تر از کشورهایی مانند «اروگوئه»، «ازبکستان» و «کنیا» قرار دارد، در حالی که هیچ یک از این کشورها، محصولات صادراتیِ پیچیده‌ای ندارند.

ایران، اکنون، به دلیل تحریم‌ها نمی‌تواند نفت صادر کند. صادرات خودرو از مبدا ایران هم همیشه یک شوخی بوده است. صادرات محصولات پتروشیمی و محصولات فولادی هم که قاعدتا باید بتوانند پیچیدگیِ سبدِ صادراتیِ ایران را بالا ببرند، به دلیل تحریم‌ها به شدت افت پیدا کرده است.

از آن سو، در حالی که ایران توانایی تولید لوازم خانگی و انواع داروها را هم دارد و می‌تواند در این زمینه در بُعد صادراتی هم رقابت کند، باز هم تحریم‌ها و عدم تصویب FATF مانع شده‌اند. به عبارت ساده، ظاهرا اقتصاد ما به اندازه کافی پیچیدگی دارد، اما آنچه مانع از تنوع‌بخشی به سبدِ صادراتیِ ایران می‌شود، «سیاست» است و نه «اقتصاد».